Audycja telewizyjna po emisji razem z powiązaną dokumentacją trafia właśnie do archiwum telewizyjnego i to jest absolutnie zgodne nie tylko z praktyką, ale i z wewnętrznymi procedurami większości stacji. Archiwum telewizyjne jest miejscem, które odpowiada za trwałe przechowywanie materiałów wyprodukowanych przez daną jednostkę. Takie rozwiązanie pozwala na łatwe wyszukiwanie i ponowne wykorzystanie nagrań w przyszłości – chociażby do retransmisji, montażu wspomnień czy tworzenia materiałów okolicznościowych. Z mojego doświadczenia wynika, że archiwizacja dotyczy nie tylko samych nagrań wideo, ale często obejmuje także scenariusze, zgody prawne, opisy merytoryczne czy nawet materiały promocyjne. Wszystko po to, żeby w razie potrzeby mieć pełny komplet informacji o danej audycji. Warto jeszcze dodać, że archiwum telewizyjne działa zgodnie z zasadami archiwizacji materiałów audiowizualnych, które są określone przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji oraz wewnętrzne instrukcje archiwalne. To dzięki temu można zagwarantować bezpieczeństwo i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Nie chodzi tylko o porządek – to jest po prostu niezbędna praktyka w nowoczesnych mediach. W sumie, bez dobrze prowadzonego archiwum trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie profesjonalnej telewizji.
W praktyce telewizyjnej łatwo pomylić różne działy i funkcje, bo ich nazwy często brzmią podobnie, a zakresy obowiązków czasem się przenikają. Jednak fonoteka to miejsce przechowywania nagrań dźwiękowych, nie całych audycji telewizyjnych. Fonoteka zajmuje się głównie muzyką, efektami dźwiękowymi i materiałami audio, więc przekazanie jej gotowej audycji byłoby po prostu niezgodne z zasadami pracy w telewizji. Dział redakcyjny natomiast odpowiada za opracowanie i przygotowanie treści przed emisją, a po zakończeniu transmisji nie zajmuje się już jej przechowywaniem – jego rola w tym procesie kończy się na etapie produkcji i nadzoru nad zawartością. Dział programowy z kolei zajmuje się planowaniem ramówki, analizą oglądalności, wyborem godzin emisji i tego typu kwestiami. To jest bardzo strategiczny dział, ale nie archiwizuje materiałów ani nie zajmuje się ich przechowywaniem. Przepisy branżowe oraz standardy wyraźnie mówią, że trwała dokumentacja wyemitowanych już materiałów, razem z całą dokumentacją produkcyjną, powinna trafić właśnie do archiwum telewizyjnego. Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że skoro dział redakcyjny jest blisko treści, to on wszystko gromadzi, ale to podejście wynika raczej z braku rozeznania w strukturach organizacyjnych. Niewłaściwa archiwizacja może prowadzić do utraty materiałów, a nawet problemów prawnych, jeśli trzeba będzie udowodnić autorstwo czy zgodę na emisję. Dlatego tak ważne jest rozumienie, jak ogromne znaczenie ma profesjonalne archiwum w każdej stacji telewizyjnej i dlaczego to właśnie ono jest odpowiedzialne za przechowywanie wyemitowanych audycji wraz z dokumentacją.