Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Kiedy mówimy o archiwizacji materiałów telewizyjnych, ważne jest zrozumienie, jakie zbiory są kluczowe i dlaczego nie wszystkie typy dokumentacji są odpowiednie do przekazania do archiwum. Materiały robocze, chociaż mogą być istotne podczas produkcji programu, nie stanowią ostatecznej wersji treści, która została zaprezentowana widzom. To właśnie kopia emisyjna zawiera finalny montaż, a materiały robocze mogą zawierać różne wersje, poprawki czy również błędy, które nie powinny być archiwizowane. Z kolei dokumentacja researcherska oraz dokumentacja redakcyjna pełnią inne funkcje; są to zbiory informacji, które wspierają proces produkcji, lecz nie oddają właściwego obrazu emisji. Archiwizowanie tych dokumentów z perspektywy prawnej może prowadzić do nieścisłości, ponieważ nie odzwierciedlają one treści, które były faktycznie transmitowane i które są przedmiotem analizy w przyszłości. Typowym błędem jest mylenie dokumentacji procesowej z dokumentacją emisyjną. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że archiwizacja programów telewizyjnych powinna koncentrować się na materiałach, które są ostatecznie prezentowane widzom, a nie na surowych danych czy materiałach wspierających, które mogą wprowadzać w błąd i nie dostarczać pełnego obrazu historycznego nadawanych treści.