Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Realizacja filmu animowanego rządzi się swoimi prawami i nie każda kamera sprawdzi się w praktyce. Wiele osób mylnie łączy kamery efektowe z animacją, bo słowo „efektowe” brzmi dosyć spektakularnie. W rzeczywistości kamery efektowe są przeznaczone głównie do realizowania zaawansowanych efektów specjalnych w filmach fabularnych, takich jak zdjęcia w zwolnionym tempie, zdjęcia z bardzo dużą liczbą klatek na sekundę albo rejestrowanie unikalnych zjawisk fizycznych. Są to urządzenia specjalistyczne, jednak nie są projektowane z myślą o rejestrowaniu poklatkowych ujęć do animacji. Kamery mikroskopowe mają z kolei zupełnie inne zastosowanie, bo służą do filmowania bardzo małych obiektów, często w powiększeniu – to raczej narzędzie dla laboratoriów czy naukowców, a nie dla animatorów. Można je spotkać w produkcjach edukacyjnych czy naukowych, ale nie ma to bezpośredniego związku z typową animacją poklatkową. Z kolei określenie „kamera zdigitalizowana” jest pewnym nieporozumieniem – nie istnieje taki jednoznaczny typ urządzenia w branży filmowej. Digitalizacja to proces przetwarzania obrazu na postać cyfrową, a nie cecha kamery jako takiej. W praktyce każda współczesna kamera zapisująca obraz w formacie cyfrowym mogłaby być uznana za „zdigitalizowaną”, ale nie daje to żadnej informacji o jej przydatności w animacji. Często spotykany błąd polega na tym, że utożsamia się nowoczesność sprzętu z jego uniwersalnością, co w praktyce prowadzi do nietrafionych wyborów. Prawidłowe podejście zawsze opiera się na dobraniu sprzętu do konkretnej techniki produkcji. W animacji poklatkowej absolutnie kluczowe jest, by kamera pozwalała na manualne sterowanie zdjęciami i współpracowała z systemami rejestrującymi pojedyncze klatki – na to nie pozwoli żaden z błędnie wybranych wariantów. Właśnie dlatego odpowiedź „poklatkowych” jest jedyną dopasowaną do rzeczywistych potrzeb branży animacji.