Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Wybór sprzętu do montażu materiałów telewizyjnych „szybkiego przebiegu” to temat, na którym łatwo się potknąć, zwłaszcza jeśli nie śledzi się zmian technologicznych w branży. Anamorfotyczny zestaw liniowy kojarzy się raczej z przetwarzaniem obrazu i dawnymi metodami pracy na taśmie – dziś już praktycznie nikt nie korzysta z takich rozwiązań do dynamicznych produkcji. Montaż liniowy polega na pracy z materiałem w kolejności chronologicznej, gdzie każda zmiana wymaga fizycznego przewijania taśmy i ponownego nagrywania. To nie tylko niewygodne, ale i bardzo czasochłonne, dlatego nie nadaje się do szybkiej produkcji newsów czy magazynów telewizyjnych. Z kolei cztero-talerzowy stół montażowy to urządzenie z epoki montażu filmowego na taśmie celuloidowej – świetnie się sprawdzał w kinie, ale w telewizji, gdzie liczy się czas i elastyczność, taki sprzęt zupełnie się nie sprawdza. Ostatnia opcja, czyli zestaw nieliniowy do re-recordingu, brzmi technicznie, ale re-recording to bardziej proces związany z postprodukcją dźwięku niż z szybkim złożeniem materiału wideo. Typowy błąd logiczny polega tu na tym, że wiele osób utożsamia nowoczesne terminy („nieliniowy”, „zestaw”) z uniwersalnością zastosowania, jednak w praktyce liczy się konkretna funkcjonalność. Montaż nieliniowy jest przełomem, bo pozwala na niemal dowolne operacje na obrazie i dźwięku bez utraty jakości czy konieczności wielokrotnego odtwarzania taśmy. W nowoczesnych newsroomach nikt już nie pracuje na stołach montażowych czy na zestawach liniowych, bo po prostu nie da się w ten sposób nadążyć za tempem aktualnych produkcji. Dlatego ważne jest, aby znać zarówno sprzęt, jak i realne potrzeby rynku.