Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Poprawne zrozumienie rubryki „usługi obce przedsiębiorstwa” w kosztorysowaniu produkcji filmowej to wbrew pozorom nie taka oczywista sprawa. Najczęstszy błąd to utożsamianie tej kategorii z wszelkimi wydatkami na wynajem czy honoraria, ale w rzeczywistości nie każdy wydatek „zewnętrzny” się tu mieści. Wynajem taśmy filmowej oraz wynajem obiektów zdjęciowych to klasyczne przykłady kosztów rzeczowych, a nie usług obcych – wynajmując taśmę czy obiekt, przedsiębiorstwo co prawda korzysta z zasobów innej firmy, ale nie nabywa usługi, tylko czasowe prawo do korzystania z rzeczy. Te rodzaje kosztów wpisuje się najczęściej do innych rubryk, zgodnie z praktykami rachunkowości zarządczej. Natomiast honoraria, w tym honoraria kierownika produkcji, zawsze ujmuje się jako koszty osobowe, bo są związane z wynagrodzeniem za pracę lub umowę cywilnoprawną i podlegają zupełnie innym zasadom rozliczania, często z odprowadzaniem składek i podatków. Często myli się pojęcia wynajmu i usług obcych, szczególnie gdy zakres współpracy jest szeroki, ale profesjonaliści wiedzą, że usługi obce to wyłącznie takie działania, które muszą być wykonane przez wyspecjalizowane zewnętrzne podmioty, jak np. pranie kostiumów, serwis sprzętu, czy transport. Moim zdaniem osoby zaczynające przygodę z kosztorysowaniem produkcji powinny pamiętać, że kluczowe jest podążanie za dobrymi praktykami branżowymi i rozumienie różnicy między zakupem usługi a wynajmem czy wypłatą wynagrodzenia – tylko wtedy kosztorys będzie czytelny i zgodny ze standardami.