Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Choć może się wydawać, że plan zdjęciowy w hali wytwórni filmowej czy atelier wymaga jakiegoś specjalnego pozwolenia, to w praktyce te przestrzenie są z założenia przystosowane do pracy filmowców i cały proces formalności ogranicza się zazwyczaj do zwykłej rezerwacji czy podpisania umowy z właścicielem obiektu. Powiedzmy sobie szczerze – tam chodzi głównie o kwestie logistyczne: ustalenie terminu, zakresu korzystania z przestrzeni czy ewentualnych dodatkowych usług ze strony obsługi technicznej. Tak samo jest z wynajętymi wnętrzami – tutaj też kluczowa jest umowa z właścicielem mieszkania, biura czy innego lokalu. O ile nie dotykasz tematów bezpieczeństwa publicznego albo nie wprowadzasz ciężkiego sprzętu, nie jest wymagane żadne 'specjalne' zezwolenie od służb czy urzędu miasta. Częsty błąd myślowy polega na utożsamianiu każdego zdjęcia z koniecznością uzyskania specjalnych pozwoleń – a to po prostu nieprawda. Dopiero gdy wchodzisz na teren publiczny, jak np. ruchliwa ulica, pojawia się temat pozwoleń, bo wtedy wpływasz na otoczenie, możesz utrudnić ruch miejskim służbom czy mieszkańcom, a nawet narazić osoby postronne na niebezpieczeństwo. W branżowych standardach jest jasno: studio, hala, wynajęte wnętrze – własne zasady właściciela i umowa, zero udziału urzędów, jeśli nie ma zagrożenia dla otoczenia. Moim zdaniem, niezrozumienie tej różnicy prowadzi do niepotrzebnego komplikowania produkcji i tworzenia sobie nieistniejących problemów. Nawet w podręcznikach dla organizatorów produkcji widać wyraźnie, że największe formalności dotyczą miejsc publicznych i sytuacji, kiedy ekipa filmowa wpływa na życie innych ludzi poza własnym planem zdjęciowym. To jest właśnie ta cienka granica między prywatnym a publicznym – i tylko w tej drugiej strefie naprawdę potrzebujesz specjalnych zezwoleń.