Kwalifikacja: AUD.01 - Przygotowanie i organizacja produkcji audiowizualnej

Wiele osób na początku swojej przygody z filmem czy fotografią myli narzędzia służące do pomiaru światła lub energii. Spektrofotometr to urządzenie, które służy głównie do analizy widma światła, a nie do pomiaru natężenia światła na planie. Jego zastosowanie bardziej przyda się w laboratoriach, gdzie bada się precyzyjnie skład widmowy różnych źródeł światła, np. do oceny oddawania barw przez lampy LED. Amperomierz natomiast nie ma w ogóle zastosowania do pomiarów oświetleniowych – mierzy natężenie prądu elektrycznego w obwodzie, co może się przydać elektrykowi przy rozdziale zasilania na planie, ale nie powie nam nic o jasności na twarzy aktora. Często myli się też światłomierz z luxometrem, bo oba mierzą natężenie światła, ale w praktyce światłomierz jest skalibrowany pod kątem ekspozycji filmowo-fotograficznej (mierzy i przelicza na wartości przysłony, czasu i ISO), natomiast luxometr pokazuje tylko wartość w luksach – bezpośrednią jednostkę natężenia oświetlenia. Użycie luxometru czasem się przydaje np. w pomiarach technicznych wnętrz czy hal przemysłowych, ale na planie filmowym, gdzie liczy się kontrola ekspozycji i relacji między światłami, zdecydowanie dominuje światłomierz. Typowym błędem jest założenie, że wystarczy dowolne urządzenie „mierzące światło”, podczas gdy tylko światłomierz daje dane, które można od razu przełożyć na ustawienia kamery. Warto pamiętać, że dobre praktyki branżowe wymagają precyzyjnego pomiaru światła w kontekście parametrów obrazu, a nie tylko ogólnego natężenia – i do tego właśnie służy światłomierz. Moim zdaniem rozumienie tych różnic odgrywa kluczową rolę w profesjonalnej pracy na planie i pozwala uniknąć kosztownych błędów podczas realizacji materiału filmowego.