W planie zapotrzebowania na rekwizyty nie umieszcza się podestów i zastawek ściennych, bo te elementy techniczne należą do wyposażenia scenicznego, a nie rekwizytów. Rekwizyty obejmują przedmioty używane bezpośrednio przez aktorów podczas przedstawienia – filiżanki, spodki, owoce, warzywa, stoły czy krzesła. Podesty i zastawki są częścią konstrukcji scenografii, więc ich planowanie odbywa się na etapie projektu scenografii, a nie rekwizytorni. W praktyce różnicuje się te kategorie, bo odpowiada za nie inny dział – rekwizytor zajmuje się detalami używanymi przez aktorów, a technicy sceniczni całą resztą. Dobrą praktyką jest precyzyjne rozdzielanie planów zapotrzebowania, aby uniknąć chaosu w logistyce produkcji. Zdarza się, że ktoś zaczyna swoją przygodę z teatrem i wszystko wrzuca do jednego worka, ale potem szybko się okazuje, jakie to kłopotliwe. Z mojego doświadczenia, jeśli na liście rekwizytów pojawi się podest, to zaraz jest zamieszanie, kto ma to przygotować i gdzie to przechowywać – a przecież to sprzęt techniczny! Warto zapamiętać, że plan zapotrzebowania na rekwizyty to nie jest miejsce na konstrukcje sceniczne, tylko na drobne, funkcjonalne przedmioty służące grze aktorskiej.
Wielu osobom wydaje się, że plan zapotrzebowania na rekwizyty obejmuje wszystko, co jest widoczne na scenie, ale to spore uproszczenie. Rekwizyty to rzeczy, którymi aktorzy bezpośrednio się posługują, nadają realizm scenom i są nieodłącznym elementem gry aktorskiej. Owoce, warzywa, filiżanki, spodki, stoły, krzesła – to są typowe rekwizyty, które przygotowuje rekwizytor i dokładnie one są wpisywane do planu zapotrzebowania. Często pojawia się błąd polegający na wrzucaniu do tej kategorii większych elementów wyposażenia, jak stoły czy krzesła, bo wydaje się, że z racji rozmiaru to już bardziej scenografia. Jednak według praktyk branżowych i standardów teatralnych, jeśli te przedmioty są używane przez aktorów lub są istotne dla akcji scenicznej, są traktowane jako rekwizyty, nie elementy scenografii. Z kolei podesty i zastawki ścienne to typowe elementy techniki scenicznej – służą do budowy poziomów, kształtowania przestrzeni gry, często są trwale zamocowane lub wymagają specjalistycznego montażu przez techników scenicznych. Moim zdaniem największym błędem jest mylne przekonanie, że wszystko, co "fizyczne" na scenie, należy do rekwizytów. Jeśli kiedyś będziesz w teatrze przy okazji produkcji, łatwo zauważyć, że rekwizytorzy i technicy mają zupełnie inne zadania – jedni odpowiadają za detale, drudzy za konstrukcje i bezpieczeństwo. W planowaniu spektaklu precyzyjny podział obowiązków pozwala uniknąć poważnych nieporozumień i opóźnień. Rekwizyty mają swoje miejsce na liście, ale nigdy nie znajdziesz tam podestów technicznych czy zastawek ściennych – te sprawy ogarnia zupełnie inny dział.