Honoraria scenografa to klasyczny, wręcz fundamentalny składnik kosztorysu każdej audycji telewizyjnej. Scenograf jest odpowiedzialny za wykreowanie całej warstwy wizualnej programu – od projektu sceny, przez dobór rekwizytów, aż po nadzór nad realizacją dekoracji. Moim zdaniem właśnie to pokazuje, jak bardzo jego praca przekłada się bezpośrednio na efekt końcowy, a przez to także na całość kosztów produkcji. Typowe rozliczenie musi uwzględnić wynagrodzenie scenografa, ponieważ bez takiego specjalisty nie da się stworzyć profesjonalnej, spójnej sceny, która wpisuje się w założenia artystyczne danego programu. To nie jest tylko formalność – to praktyczna konieczność, uznana w każdej telewizji i przez producentów rozmaitych formatów. Kiedy przygotowuje się kosztorys, honorarium dla scenografa zawsze pojawia się w rubryce kosztów osobowych, obok reżysera czy operatora. W branżowych standardach, takich jak wzory kosztorysów Związku Producentów Audio-Video albo dokumentacje Telewizji Polskiej, honoraria twórców scenografii są traktowane jako niezbędna część całościowego budżetu produkcji. Praktyka pokazuje, że pominięcie tej pozycji nie tylko zaburzyłoby wycenę, ale wręcz uniemożliwiłoby realizację projektu na profesjonalnym poziomie. Warto zwracać uwagę na takie szczegóły, bo to właśnie one świadczą o rzetelnym planowaniu produkcji.
Przy planowaniu i rozliczaniu kosztów audycji telewizyjnej nietrudno się pogubić, bo na pierwszy rzut oka wszystko wydaje się ważne i związane z produkcją. Jednak nie każda pozycja, która pojawia się podczas realizacji, powinna znaleźć się w kosztorysie audycji jako jej bezpośredni koszt. Często można się spotkać z mylnym założeniem, że honoraria sekretarki planu również należą do podstawowych kosztów audycji, ale w praktyce to stanowisko częściej wlicza się w koszty administracyjne albo pomocnicze, a nie w główne rozliczenie twórców programu. Jeśli chodzi o koszty wykonania kopii eksploatacyjnej, to jest już zupełnie inna kategoria – te wydatki związane są z dystrybucją i techniczną obsługą emisji, a nie z samym procesem twórczym czy produkcyjnym, do którego zalicza się przede wszystkim honoraria dla kluczowych członków ekipy kreatywnej. Koszty wykonania projektów scenografii i kostiumów także są istotne, ale najczęściej stanowią oddzielną pozycję w budżecie, traktowaną jako koszty przygotowawcze albo projektowe, a nie bezpośrednie rozliczenie audycji. Częstym błędem jest mechaniczne wrzucanie wszystkiego do jednego worka z kosztami programu, co potem utrudnia kontrolę nad budżetem i prowadzi do niejasności przy rozliczeniach. W praktyce, zgodnie z dobrymi standardami branżowymi, takie pozycje powinny być rozdzielane zgodnie z ich funkcją w procesie produkcyjnym. Kluczowe są te wydatki, które faktycznie dotyczą samej realizacji programu na planie, a więc m.in. honoraria głównych twórców, takich jak scenograf, reżyser czy operator. Dzięki temu rozliczenie jest przejrzyste i zgodne z wymogami profesjonalnych produkcji telewizyjnych.