Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Chłopiec w wieku 9 lat, z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej i nadwagą, uczęszcza do szkoły podstawowej specjalnej. Jakie zajęcia w czasie wolnym powinien mu zasugerować asystent?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zabawy ruchowe są najlepszym rozwiązaniem dla 9-letniego chłopca z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym oraz otyłością. Aktywności fizyczne nie tylko poprawiają kondycję fizyczną, ale także wspierają rozwój społeczny i emocjonalny dzieci. Ruch jest niezbędny do poprawy koordynacji, równowagi oraz umiejętności interpersonalnych poprzez zabawę w grupie. Zgodnie z wytycznymi WHO oraz standardami edukacyjnymi dla dzieci z niepełnosprawnościami, regularna aktywność fizyczna powinna być integralną częścią życia dziecka. Przykładowe zabawy ruchowe to zabawy w podchody, gry zespołowe takie jak piłka nożna czy zabawy z wykorzystaniem sprzętu sportowego jak piłki czy skakanki. To również doskonała okazja do nauki współpracy, przestrzegania zasad, a także rozwijania umiejętności motorycznych, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci z niepełnosprawnościami. Wykorzystanie zabaw ruchowych w codziennym planie zajęć sprzyja aktywizacji, redukuje stres i poprawia samopoczucie, co jest kluczowe w kontekście rozwoju dziecka.
Pomysły na spędzanie czasu wolnego, takie jak gra w szachy, oglądanie telewizji czy gry komputerowe, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak w kontekście potrzeb i możliwości 9-letniego chłopca z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym oraz otyłością, są one niewłaściwe. Gra w szachy, mimo że rozwija myślenie strategiczne i logiczne, wymaga wysokiego poziomu koncentracji i zdolności poznawczych, co może być trudne dla dziecka z tego typu niepełnosprawnością. Oglądanie telewizji i granie w gry komputerowe, choć mogą dostarczać pewnej formy rozrywki, są głównie aktywnościami statycznymi, które nie sprzyjają aktywności fizycznej. Długotrwałe siedzenie przed ekranem może prowadzić do pogłębienia problemów zdrowotnych związanych z otyłością i brakiem aktywności fizycznej. Również te formy spędzania czasu wolnego nie wspierają rozwoju umiejętności społecznych, które są niezwykle ważne w wieku dziecięcym. Dzieci uczą się poprzez interakcje z rówieśnikami, a zaproponowane aktywności statyczne ograniczają te możliwości. Dlatego warto skupić się na aktywnościach, które angażują ciało i umysł, promując zdrowie i rozwój społeczny, a nie na pasywnych formach spędzania czasu.