Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Wybór opcji, w której asystent zwraca się do tłumacza, utrzymując kontakt wzrokowy z podopiecznym, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia podstawowych zasad efektywnej komunikacji z osobami niesłyszącymi. Tłumacz języka migowego pełni rolę pośrednika, a jeśli asystent koncentruje się na tłumaczu, może to sprawić, że podopieczny poczuje się pominięty lub wykluczony z rozmowy. W praktyce, taka sytuacja prowadzi do braku bezpośredniej interakcji, co jest sprzeczne z zasadą aktywnego uczestnictwa w dyskusji. Warto zwrócić uwagę, że osoby niesłyszące często są przyzwyczajone do kontaktu wzrokowego, co oznacza, że utrzymywanie go z podopiecznym jest kluczowe, aby nie tylko zapewnić mu poczucie wartości, ale także efektywnie przekazać informacje. Nieadekwatne skupienie na tłumaczu może prowadzić do nieporozumień, ponieważ podopieczny może nie być w stanie śledzić rozmowy bezpośrednio, co ogranicza jego możliwości zrozumienia kontekstu i intencji rozmowy. Dodatkowo, wybieranie tłumacza jako głównego rozmówcy może być postrzegane jako brak szacunku wobec osoby niesłyszącej, co jest szczególnie istotne w kontekście budowania relacji opartych na zaufaniu. Z tego powodu kluczowe jest, aby asystent, zamiast kierować się do tłumacza, bezpośrednio angażował podopiecznego w rozmowę, co sprzyja lepszemu zrozumieniu i efektywności komunikacji.