Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Podopieczna, którą wspiera asystent, odczuwa brak kontaktów towarzyskich oraz rodzinnych, co sugeruje niezaspokojenie której potrzeby?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "afiliacji" jest trafiła w dziesiątkę! To pojęcie dotyczy potrzeby, żeby mieć bliskie relacje z innymi ludźmi, co jest mega ważne. Kiedy ktoś opiekuje się osobą starszą lub chorą, spełnienie tej potrzeby ma ogromny wpływ na ich samopoczucie i jakość życia. Jakby ktoś czuł się odizolowany, może mieć różne złe emocje, jak smutek czy lęk, co w dłuższym okresie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Przykładowo, organizowanie spotkań, gdzie podopieczni mogą się spotykać, będzie świetnym sposobem na budowanie więzi i poczucie przynależności. Z własnego doświadczenia wiem, że warto też zachęcać do korzystania z mediów społecznościowych, bo to fajny sposób na utrzymywanie kontaktu z bliskimi. Przy okazji można razem wybrać się na jakieś lokalne wydarzenia. Krótko mówiąc, zaspokajając potrzebę afiliacji, robimy duży krok ku lepszemu samopoczuciu, co jest zgodne z teorią Maslowa o relacjach międzyludzkich w kontekście zdrowia psychicznego.
Zadanie wymaga zrozumienia tych wszystkich potrzeb ludzkich, co jest ważne, zwłaszcza w opiece. Odpowiedzi takie jak "szacunku", "samorealizacji" czy "bezpieczeństwa" mogą na pierwszy rzut oka wydawać się ok, ale nie oddają tego, co naprawdę jest ważne dla podopiecznej. Potrzeba szacunku to pragnienie uznania od innych, co jest istotne, ale w tej sytuacji nie jest najważniejsze, bo podopieczna boryka się z samotnością. Potrzeba samorealizacji też dotyczy dążenia do realizacji swojego potencjału, ale to może być mniej istotne, gdy zwykłe interakcje społeczne kuleją. Z kolei potrzeba bezpieczeństwa skupia się bardziej na komforcie fizycznym i emocjonalnym, co w tym kontekście nie jest tak istotne jak potrzeba przynależności. Właściwie to, ignorując potrzeby związane z relacjami, możemy pogarszać stan psychiczny podopiecznej, co jest zagrożeniem dla jej zdrowia. Tutaj kluczowy błąd to skupienie się na mniej pilnych potrzebach, co może prowadzić do zlekceważenia podstawowych problemów emocjonalnych, jak samotność i brak wsparcia społecznego.