Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Odpowiedzi wskazujące na osoby z demencją, apraksją czy niesłyszące, choć dotyczą różnych form niepełnosprawności, nie odpowiadają na pytanie o syntezator mowy jako narzędzie likwidujące bariery komunikacyjne dla osób niewidomych. Demencja prowadzi do osłabienia zdolności poznawczych, co może wpływać na proces komunikacji, ale syntezatory mowy nie są skierowane na pomoc w tym przypadku. Osoby z demencją mogą potrzebować bardziej kompleksowych rozwiązań, które obejmują wsparcie kognitywne oraz emocjonalne. Apraksja, będąca zaburzeniem motorycznym, wpływa na zdolność wykonywania ruchów potrzebnych do mówienia, a niekoniecznie na rozumienie mowy czy dostęp do informacji. W takim kontekście syntezator mowy nie działa jako rozwiązanie, ponieważ nie eliminuje źródła problemu, jakim są trudności w koordynacji ruchowej. W przypadku osób niesłyszących, inne technologie, takie jak napisy czy tłumaczenie na język migowy, są bardziej adekwatne do ułatwienia komunikacji. Użycie syntezatora mowy dla osób niesłyszących nie ma sensu, gdyż nie są one w stanie odbierać informacji w formie dźwiękowej. Warto zauważyć, że myślenie o syntezatorze mowy jako wsparciu dla wszystkich typów niepełnosprawności prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków, gdyż każda z grup wymaga innego podejścia, dostosowanego do specyficznych potrzeb ich funkcjonowania.