Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Wybór odpowiedzi dotyczącej odpoczynku, samorealizacji czy rozwoju duchowego jako głównych deficytów potrzeb jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia specyficznych emocjonalnych potrzeb dziecka. Odpoczynek jako potrzeba jest mniej kluczowy w kontekście smutku i tęsknoty, które są sygnałami potrzeby miłości i przynależności. Samorealizacja często koncentruje się na dążeniu do osiągania osobistych celów i rozwoju umiejętności, co może być istotne, lecz nie jest priorytetowe w sytuacji, gdzie brakuje stabilnych więzi emocjonalnych. Rozwój duchowy, chociaż ważny w ogólnym kontekście życia, nie odnosi się bezpośrednio do podstawowych emocjonalnych potrzeb dziecka w wieku 10 lat. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na potrzebach, które mogą być bardziej złożone i niezwiązane z bieżącymi emocjami dziecka. Warto zauważyć, że czynniki emocjonalne mają kluczowe znaczenie dla rozwoju dzieci, a ignorowanie ich prowadzi do pogłębiania problemów emocjonalnych. Standardy pracy z dziećmi, zwłaszcza tymi z niepełnosprawnościami, wskazują na konieczność zaspokajania ich podstawowych potrzeb emocjonalnych i społecznych jako fundamentu dalszego rozwoju.