Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Ćwicząc chodzenie z chorym z niedowładem połowiczym, osoba towarzysząca ustawia się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'po porażonej stronie pacjenta' jest poprawna, ponieważ podczas chodzenia z osobą z niedowładem połowiczym wsparcie ze strony towarzyszącego jest niezwykle istotne. Ustawienie się po porażonej stronie pacjenta pozwala na zapewnienie stabilności oraz ułatwia pomoc w razie wystąpienia trudności w poruszaniu się. Osoba towarzysząca powinna być przygotowana na to, aby w razie potrzeby szybko zareagować i asystować pacjentowi w trudnych momentach, co jest kluczowe dla jego bezpieczeństwa. Przykładowo, w sytuacji, gdy pacjent straci równowagę, towarzyszący może łatwiej zareagować, stabilizując jego ciało. Dobre praktyki rehabilitacyjne zalecają, aby osoba towarzysząca szczególnie zwracała uwagę na sygnały płynące od pacjenta, a także na jego rytm chodu, co może pomóc w dostosowaniu pomocy do indywidualnych potrzeb. Warto również pamiętać, że odpowiednie ustawienie zwiększa komfort psychiczny pacjenta, który czuje się pewniej, mając wsparcie w bezpośrednim sąsiedztwie.
Ustawienie się z tyłu pacjenta jest niewłaściwe, ponieważ ogranicza możliwość szybkiej interwencji w sytuacjach kryzysowych. Tego typu pozycja nie umożliwia bezpośredniego wsparcia, które jest kluczowe dla osób z niedowładem połowiczym. Osoba towarzysząca powinna mieć pełną kontrolę nad sytuacją, a z tyłu pacjenta traci się na widoczności i zdolności do reagowania na jego potrzeby. Ustawienie się po zdrowej stronie pacjenta również nie jest optymalne; może prowadzić do asystowania w sposób asymetryczny, co może wprowadzać dodatkowe trudności podczas poruszania się i zwiększać ryzyko upadków. Natomiast z przodu pacjenta można jedynie ograniczone wsparcie, co może być mylące. Osoba towarzysząca powinien być w stanie nie tylko widzieć pacjenta, ale także łatwo dostosować swoje ruchy w odpowiedzi na jego zachowanie, w tym wyrównywanie równowagi i pomaganie w utrzymaniu stabilności. Dobre praktyki rehabilitacyjne sugerują, że najlepsza pomoc to ta, która jest bezpośrednia i dostosowana do aktualnych potrzeb pacjenta, a co za tym idzie, odpowiednie ustawienie to kluczowy element efektywnej rehabilitacji.