Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Skala Barthel, będąca narzędziem oceny sprawności fizycznej pacjenta, koncentruje się na ocenie jego zdolności do wykonywania codziennych czynności. Choć jest niezwykle istotna w kontekście rehabilitacji i pomocy w codziennym funkcjonowaniu, nie jest przeznaczona do oceny ryzyka powstawania odleżyn. W praktyce klinicznej, błędne przypisanie skali Barthel do oceny ryzyka odleżyn może prowadzić do niedoszacowania potrzeb pacjenta w zakresie profilaktyki ran. Skala Lawtona, natomiast, ocenia zdolności pacjenta do wykonywania aktywności instrumentalnych, co również nie odnosi się bezpośrednio do ryzyka odleżyn. Użytkownicy mogą błędnie wydawać się, że ocena ogólnej sprawności lub zdolności do samodzielnego funkcjonowania automatycznie przekłada się na ryzyko wystąpienia odleżyn, co jest mylne. Z kolei skala Katza, znana z oceny podstawowych aktywności życiowych, również nie jest przeznaczona do oceny ryzyka odleżyn. Każda z tych skal odnosi się do różnych aspektów funkcjonowania pacjenta, ale nie dostarcza wszechstronnej analizy ryzyka odleżyn. Dlatego niezwykle ważne jest, aby używać odpowiednich narzędzi do właściwej oceny ryzyka, co prowadzi do skuteczniejszego zarządzania opieką nad pacjentem. Wybór niewłaściwej skali może skutkować niedoszacowaniem zagrożenia, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla pacjentów leżących w łóżku.