Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Osłabiona przez infekcję pacjentka, leżąca w łóżku, ma problemy z usunięciem wydzieliny z dróg oddechowych. Co powinien zrobić asystent, by zapobiec zapaleniu płuc u pacjentki?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Gimnastyka oddechowa oraz oklepywanie klatki piersiowej są kluczowymi elementami w profilaktyce zapalenia płuc, szczególnie u pacjentów z trudnościami w odkrztuszaniu. Gimnastyka oddechowa, obejmująca techniki takie jak głębokie wdechy i wydychane powietrze z kontrolą, stymuluje przepływ powietrza w płucach, co z kolei pomaga w mobilizacji wydzieliny. Oklepywanie klatki piersiowej, zwane również drenażem oskrzelowym, ma na celu rozluźnienie zalegającej wydzieliny. Te techniki są zgodne z zaleceniami klinicznymi, które podkreślają znaczenie aktywności oddechowej w zapobieganiu powikłaniom u pacjentów unieruchomionych. Przykładem może być pacjent z zapaleniem płuc, u którego regularne wykonywanie tych ćwiczeń przyczyniło się do szybszego powrotu do zdrowia poprzez poprawę wymiany gazowej oraz zmniejszenie ryzyka powikłań. Utrzymywanie drożności dróg oddechowych jest niezbędne, a rehabilitacja oddechowa odgrywa w tym kluczową rolę.
Pierwsza z nieprawidłowych odpowiedzi sugeruje stosowanie tlenoterapii i zachęcanie do głębokiego oddychania, co jest niewłaściwe w kontekście trudności z odkrztuszaniem. Tlenoterapia jest metodą stosowaną w przypadkach hipoksemii, a niekoniecznie w celu mobilizacji wydzieliny. Głębokie oddychanie jest ważne, ale bez dodatkowych technik, takich jak oklepywanie, nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Druga odpowiedź, dotycząca ćwiczeń biernych oraz spożywania posiłków, pomija kluczowy aspekt aktywności oddechowej. Ćwiczenia bierne mogą jedynie wspierać mobilność, ale nie skutkują poprawą wydolności płucnej ani nie pomagają w usuwaniu wydzieliny. Ponadto, aktywne uczestnictwo pacjenta w ćwiczeniach oddechowych jest niezbędne dla skutecznej profilaktyki zapalenia płuc. Ostatnia odpowiedź, dotycząca nawilżania powietrza i podawania leków wykrztuśnych, również pomija najsilniejsze metody interwencji. Nawilżanie powietrza może poprawić komfort pacjenta, ale nie zastępuje aktywności oddechowej i technik fizjoterapeutycznych, które są kluczem do skutecznego odkrztuszania. Leki wykrztuśne mogą wspierać proces, jednak ich skuteczność zależy od mobilizacji wydzieliny, co bez odpowiednich technik staje się ograniczone. Wnioskując, kluczowe jest zrozumienie, że bez aktywnego udziału pacjenta w procesie rehabilitacji oddechowej, podejmowane działania mogą okazać się niewystarczające.