Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Metodą profilaktyki przeciwodleżynowej, zalecaną dla niesamodzielnego podopiecznego leżącego w łóżku, jest zmiana ułożenia jego ciała w dzień, co najmniej co
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "2 godziny" jest prawidłowa, ponieważ zmiana ułożenia ciała pacjenta leżącego w łóżku jest kluczowym elementem profilaktyki przeciwodleżynowej. Zgodnie z rekomendacjami organizacji takich jak National Pressure Injury Advisory Panel (NPIAP) oraz EPUAP (European Pressure Ulcer Advisory Panel), zaleca się, aby pacjenci, którzy są w pozycji leżącej, zmieniali swoje ułożenie przynajmniej co 2 godziny. Takie regularne przekształcanie pozycji ma na celu zminimalizowanie długotrwałego ucisku na określone obszary ciała, co znacząco obniża ryzyko rozwoju odleżyn. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zobaczyć w placówkach medycznych, gdzie pielęgniarki i opiekunowie systematycznie monitorują pozycję pacjentów, aby zapewnić ich komfort oraz zdrowie. Dodatkowo, ważne jest, aby przy każdej zmianie ułożenia ciała, używać odpowiednich technik, które zmniejszają ryzyko urazów zarówno pacjenta, jak i osoby opiekującej się.
Wybór odpowiedzi, która zakłada dłuższy czas pomiędzy zmianami pozycji, jest nieodpowiedni ze względu na zrozumienie podstawowych zasad profilaktyki przeciwodleżynowej. Odpowiedzi sugerujące dłuższe interwały czasowe, takie jak 4, 6 czy 1 godzina, nie uwzględniają faktu, że długotrwały ucisk na tkanki prowadzi do ich niedotlenienia i uszkodzenia. Badania pokazują, że zmiany pozycji powinny następować co 2 godziny, aby skutecznie zredukować ryzyko powstawania odleżyn. Wybierając zbyt długi czas na zmianę pozycji, można nieumyślnie zwiększyć ryzyko wystąpienia odleżyn. Ponadto, niektórzy mogą myśleć, że zmiany co 1 godzinę są wystarczające, jednak nie biorą pod uwagę, że w przypadku pacjentów o ograniczonej mobilności, ich skóra oraz tkanki są bardziej narażone na uszkodzenia. To z kolei może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, jak infekcje czy długotrwały ból. W związku z tym, wiedza na temat częstotliwości zmian pozycji jest kluczowa w pracy z pacjentami leżącymi, a znajomość najlepszych praktyk oraz standardów branżowych w tym zakresie jest niezbędna dla zapewnienia właściwej opieki zdrowotnej.