Kategorie: Opieka i czynności higieniczne Choroby i niepełnosprawności
Osoba unieruchomiona w łóżku jest szczególnie narażona na zaparcia z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, brak aktywności fizycznej powoduje spowolnienie perystaltyki jelit, co prowadzi do trudności w wydalaniu. U osób leżących często dochodzi również do zmian w diecie, takich jak niska podaż błonnika i płynów, co dodatkowo przyczynia się do występowania zaparć. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi opieki nad pacjentem unieruchomionym, zaleca się regularne monitorowanie funkcji jelit oraz wprowadzanie odpowiednich działań zapobiegawczych, takich jak mobilizacja pacjenta w miarę możliwości, zapewnienie odpowiedniego nawodnienia oraz dostosowanie diety. Dobre praktyki obejmują także wykorzystanie środków wspomagających perystaltykę, takich jak suplementy błonnika, które mogą być zalecane przez dietetyków lub lekarzy. Regularne oceny stanu pacjenta są kluczowe dla zapobiegania powikłaniom związanym z zaparciami, takimi jak hemoroidy czy niedrożność jelit.