Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Odpowiedzi "stabilności", "uznania" oraz "rozwoju osobistego" nie oddają właściwie sytuacji osoby z niepełnosprawnością w kontekście jej doświadczeń w ośrodku wsparcia. Stabilność, jako potrzeba, odnosi się do pragnienia przewidywalności i rutyny w życiu, co może być ważne, ale w tym przypadku nie wyjaśnia przyczyn unikania interakcji. Potrzeba uznania, związana z chęcią otrzymywania pozytywnego feedbacku i akceptacji od innych, również nie jest kluczowa w sytuacji, gdy osoba ta w ogóle nie podejmuje prób nawiązywania kontaktu. Z kolei potrzeba rozwoju osobistego koncentruje się na dążeniu do nauki i samorozwoju, co wymaga pewnego poziomu komfortu i zaufania, które mogą być trudne do osiągnięcia w warunkach braku bezpieczeństwa. W praktyce, osoba czująca się zagubiona i niepewna nie będzie w stanie skoncentrować się na rozwoju osobistym, gdyż jej priorytetem staje się przede wszystkim zaspokojenie podstawowej potrzeby bezpieczeństwa emocjonalnego. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnych strategii wsparcia, co jest sprzeczne z zasadami zindywidualizowanego podejścia w pracy z osobami z niepełnosprawnościami.