Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Podopieczna z powodu wypadku w dzieciństwie straciła słuch. Jest to niepełnosprawność
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'nabyta, sensoryczna' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do specyficznego rodzaju niepełnosprawności słuchowej, która wystąpiła w wyniku wypadku w dzieciństwie. Nabyta niepełnosprawność oznacza, że osoba straciła słuch w późniejszym etapie życia, w przeciwieństwie do wrodzonej, która jest obecna od urodzenia. Termin 'sensoryczna' odnosi się do zaburzeń związanych z jednym ze zmysłów, w tym przypadku ze zmysłem słuchu. W kontekście praktycznym, zrozumienie tego rodzaju niepełnosprawności jest kluczowe w pracy z osobami z uszkodzeniami słuchu, zwłaszcza w zakresie dostosowywania środowiska do ich potrzeb. Ważne jest, aby specjaliści stosowali odpowiednie metody komunikacji, takie jak język migowy lub urządzenia wspomagające, aby zapewnić wszechstronną integrację osób z nabytymi niepełnosprawnościami. Dodatkowo, znajomość przepisów prawnych dotyczących dostępności dla osób z niepełnosprawnościami jest niezbędna, aby zapewnić właściwe wsparcie i pomoc w codziennym życiu.
Odpowiedzi, które wskazują na wrodzoną niepełnosprawność, są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że w opisanym przypadku utrata słuchu była wynikiem wypadku, a nie wrodzonego defektu. Wrodzone niepełnosprawności to te, które istnieją od momentu narodzin i są związane z genetyką lub innymi czynnikami wpływającymi na rozwój w okresie prenatalnym. Niezrozumienie różnicy między niepełnosprawnościami wrodzonymi a nabytymi może prowadzić do nieodpowiednich interwencji oraz braku odpowiedniego wsparcia dla osób, które doświadczyły traumy w późniejszym życiu. Ponadto, stwierdzenie, że niepełnosprawność jest sprzężona, jest również mylne, ponieważ sprzężona niepełnosprawność odnosi się do sytuacji, w której występują jednocześnie więcej niż jedna forma niepełnosprawności, co w tym przypadku nie ma miejsca. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz ich możliwości adaptacyjnych. Dobrą praktyką w pracy z osobami z niepełnosprawnościami jest zrozumienie ich indywidualnych doświadczeń oraz dostosowanie wsparcia do ich unikalnych sytuacji życiowych, co jest możliwe tylko poprzez właściwe rozpoznanie rodzaju niepełnosprawności.