Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Podstawową zasadą, której powinien przestrzegać asystent pracujący z osobą niepełnosprawną, jest zasada traktowania podopiecznego w sposób
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Podstawową zasadą, której powinien przestrzegać asystent pracujący z osobą niepełnosprawną, jest zasada traktowania podopiecznego w sposób podmiotowy. Oznacza to, że każda osoba z niepełnosprawnością powinna być postrzegana jako jednostka z własnymi potrzebami, pragnieniami i prawami. Podmiotowe podejście koncentruje się na indywidualnych możliwościach oraz zasobach danej osoby, co pozwala na dostosowanie wsparcia do jej unikalnych wymagań. Na przykład, asystent może wspierać osobę niepełnosprawną w podejmowaniu decyzji dotyczących codziennych działań, takich jak wybór aktywności czy sposobu spędzania wolnego czasu. W praktyce, takie podejście sprzyja zwiększeniu niezależności i poczucia własnej wartości podopiecznego, co jest zgodne z zasadami praw człowieka oraz zaktualizowanymi standardami w obszarze wsparcia osób z niepełnosprawnościami.
Nieodpowiednie metody zarządzania osobą z niepełnosprawnością, takie jak apodyktyczność, podejście przedmiotowe czy autokratyzm, prowadzą do marginalizacji indywidualnych potrzeb podopiecznego. Apodyktyczne podejście oznacza dominację i brak przestrzeni na swobodę wyboru, co może skutkować poczuciem bezsilności i braku kontroli nad własnym życiem. Z kolei przedmiotowe traktowanie skupia się na osobie jako obiekcie, a nie jako aktywnym uczestniku procesu wsparcia, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami etyki pracy z osobami niepełnosprawnymi. Autokratyzm ogranicza możliwość samodzielnego podejmowania decyzji, co jest kluczowe dla rozwoju osobistego i społecznego. Takie podejścia są nie tylko nieefektywne, ale także mogą prowadzić do pogorszenia stanu psychicznego oraz fizycznego podopiecznego. Kierowanie się tymi błędnymi koncepcjami często wynika z braku zrozumienia zasady, że każda osoba ma prawo do bycia traktowaną z szacunkiem i godnością, a asystent powinien być przewodnikiem, a nie narzucającym swoje decyzje liderem. Wspieranie osób z niepełnosprawnościami w ich dążeniu do samodzielności i aktywnego życia w społeczeństwie wymaga podejścia opartego na dialogu i współpracy.