Pomoc w prowadzeniu gospodarstwa domowego jest kluczowym działaniem w przypadku podopiecznego, który przeszedł poważne leczenie z powodu zawału mięśnia sercowego. Po takim incydencie, pacjent powinien unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, co może prowadzić do stresu zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego. Asystent, pomagając w codziennych obowiązkach, takich jak sprzątanie, gotowanie czy zakupy, odciąża pacjenta i pozwala mu skupić się na powrocie do zdrowia. Przykładem może być przygotowywanie zdrowych posiłków, które są zgodne z zaleceniami dietetycznymi, co wpływa na zdrowie serca. Dobrą praktyką jest również wspieranie pacjenta w organizacji przestrzeni domowej, aby była ona bezpieczna i dostosowana do jego aktualnych możliwości. Takie podejście sprzyja nie tylko fizycznemu zdrowiu, ale także psychicznej rehabilitacji, co jest niezwykle istotne w procesie powrotu do pełnej sprawności.
Wykonywanie zabiegów higienicznych w łóżku zwarcie z odpowiednim podejściem do rehabilitacji po zawałach. Chociaż higienska opieka jest istotna, jest niewystarczająca w kontekście kompleksowego wsparcia dla pacjenta, który wraca do samodzielności. Ww przypadku pacjentów po zawałach, kluczowe jest wspieranie ich w powrocie do aktywności fizycznej, co obejmuje również aktywności związane z codziennym życiem, takie jak samodzielne przygotowywanie posiłków czy utrzymanie porządku w domu. Systematyczne podawanie leków jest oczywiście niezbędne, ale nie może być traktowane jako główne zadanie asystenta; powinno być ono częścią szerokiej opieki nad pacjentem, która uwzględnia również jego emocjonalne i społeczne potrzeby. Prowadzenie ćwiczeń kondycyjnych, mimo że teoretycznie może wydawać się korzystne, w przypadku pacjenta, który powinien prowadzić oszczędzający tryb życia, może prowadzić do nieprzewidzianych wysiłków fizycznych, które mogą być szkodliwe. Kluczowe jest, aby działania asystenta były ukierunkowane na wsparcie, a nie na obciążanie pacjenta dodatkowymi wysiłkami fizycznymi. W praktyce, odpowiednie podejście do opieki powinno obejmować zarządzanie czasem i eliminację stresujących sytuacji, co pozwoli pacjentowi na stopniowe zwiększanie swojej aktywności w miarę poprawy stanu zdrowia.