Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
W celu aktywizacji ruchowej leżącego w łóżku podopiecznego z niedowładem połowiczym po udarze mózgu przedmioty, z których korzysta, należy postawić na
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to umiejscowienie przedmiotów na szafce obok łóżka po stronie niedowładu. W przypadku pacjentów z niedowładem połowiczym, ważne jest, aby przedmioty były dostępne z łatwością na stronie, która jest mniej ograniczona, co sprzyja samodzielności i aktywizacji ruchowej. Umieszczając przedmioty w tym miejscu, zachęcamy pacjenta do sięgania po nie, co stymuluje ruchy kończyn zdrowych i może przyczynić się do poprawy funkcji motorycznych. Działania takie są zgodne z zasadami rehabilitacji, które kładą nacisk na aktywne uczestnictwo pacjenta w codziennych zadaniach, stosując metody takie jak rehabilitacja koncentrująca się na zadaniach. Dodatkowo, umiejscowienie przedmiotów w pobliżu pacjenta pozwala na minimalizację ryzyka upadków oraz kontuzji, co jest istotne w opiece nad osobami z ograniczeniami ruchowymi. W praktyce, pomocne jest również angażowanie rodziny i opiekunów do wspierania pacjenta w tych działaniach, co może zwiększyć jego motywację i poczucie sprawczości.
Inne opcje sugerują umiejscowienie przedmiotów w miejscach, które nie sprzyjają samodzielności pacjenta z niedowładem połowiczym. Umieszczenie przedmiotów na szafce ustawionej w nogach łóżka ogranicza dostęp do nich dla pacjenta, co może prowadzić do frustracji i zniechęcenia. Pacjent z ograniczeniami ruchowymi powinien mieć łatwy dostęp do przedmiotów, co sprzyja aktywności fizycznej i poprawie sprawności. Stolik przyłóżkowy ustawiony po stronie zdrowej również utrudnia dostęp do potrzebnych przedmiotów. Pacjent z niedowładem będzie musiał wykonać dodatkowe ruchy, aby sięgnąć po te przedmioty, co może być niebezpieczne i prowadzić do kontuzji. Stolik ustawiony za wezgłowiem łóżka wprowadza dodatkowe utrudnienia, ponieważ pacjent musiałby wykonać ruch w kierunku, który może być trudny w przypadku osłabienia mięśni. Kluczowe jest, aby dostosowywać środowisko do potrzeb pacjenta, a nie odwrotnie. Właściwe umiejscowienie przedmiotów sprzyja niezależności pacjenta oraz jego rehabilitacji, co jest fundamentem opieki nad osobami z udarami mózgu. Dostosowanie przestrzeni jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa w opiece zdrowotnej.