Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej

Wybór opcji, w której asystent idzie za podopiecznym lub trzyma go za ramię, podczas gdy sam znajduje się za nim, jest nieodpowiedni i niezgodny z najlepszymi praktykami asystencji dla osób niewidomych. Takie podejście ogranicza zdolność asystenta do dostrzegania przeszkód, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, w których podopieczny nie jest odpowiednio informowany o zbliżających się utrudnieniach. Utrzymywanie dystansu, w którym asystent znajduje się z tyłu, nie pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa, ponieważ osoba niewidoma nie jest w stanie samodzielnie ocenić, jakie niebezpieczeństwa mogą się pojawić. Dodatkowo, głośne opowiadanie o otoczeniu, gdy asystent nie jest w stanie kierować osobą niewidomą, może wprowadzać zamieszanie i niepotrzebny stres. Niewłaściwe jest również trzymanie podopiecznego za ramię, gdy asystent jest z tyłu; w ten sposób nie zapewnia się odpowiedniej stabilizacji ani nie można reagować na zmiany w otoczeniu. Zrozumienie, jak kluczowe jest odpowiednie ustawienie się w przestrzeni oraz aktywne informowanie o przeszkodach, jest fundamentalne dla skutecznej asysty. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku osób niewidomych ważne jest nie tylko fizyczne wsparcie, ale również stworzenie atmosfery bezpieczeństwa i zaufania, co jest trudne do osiągnięcia, gdy asystent nie jest bezpośrednio przed podopiecznym.