Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
Zgodnie ze zleceniem lekarza, asystent samodzielnie bez współudziału podopiecznego wykonuje u osoby unieruchomionej w łóżku ćwiczenia kończyn dolnych. Są to ćwiczenia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Ćwiczenia bierne są wykonywane przez osobę trzecią, w tym przypadku asystenta, bez aktywnego udziału podopiecznego, co jest kluczowe dla osób unieruchomionych w łóżku. W takich ćwiczeniach kończyny dolne są poruszane przez terapeutę lub asystenta, co ma na celu zachowanie zakresu ruchomości stawów oraz zapobieganie zanikom mięśniowym, które mogą wystąpić przy długotrwałym unieruchomieniu. To podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi rehabilitacji osób niepełnosprawnych, które zalecają regularne stosowanie ćwiczeń biernych, aby wspierać krążenie, a także zmniejszać ryzyko powstawania odleżyn. Przykłady ćwiczeń biernych obejmują delikatne unoszenie nóg podopiecznego, rotacje stawów oraz zginanie i prostowanie kolan. Regularne stosowanie takich ćwiczeń, często zalecanych przez lekarzy, pozwala utrzymać elastyczność mięśni oraz zdrowie stawów, co jest kluczowe dla zapewnienia pacjentowi lepszej jakości życia.
Wybór odpowiedzi dotyczącej ćwiczeń czynno-biernych wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji tego typu ćwiczeń. Ćwiczenia czynno-bierne łączą zarówno działania wykonywane przez osobę asystującą, jak i te, w które angażuje się sam pacjent. W przypadku unieruchomionych pacjentów, ich aktywny udział w ćwiczeniach jest ograniczony, co sprawia, że nie mogą one być klasyfikowane jako czynno-bierne. Ponadto, ćwiczenia w odciążeniu, które zakładają mniejsze obciążenie dla stawów, są również nieadekwatne w kontekście pacjentów unieruchomionych, ponieważ ich celem jest praca nad siłą i zdolnością pacjenta do wykonywania ruchów pod własnym ciężarem ciała. Izometryczne ćwiczenia z kolei polegają na napinaniu mięśni bez ich skracania, co nie jest możliwe bez aktywnej współpracy pacjenta. Dlatego odpowiedzi te wprowadzają w błąd, ponieważ zakładają, że osoba unieruchomiona ma zdolność do aktywnego uczestnictwa w ćwiczeniach, co w praktyce nie jest możliwe. Kluczem do zrozumienia skutecznych metod rehabilitacji jest jasne rozróżnienie pomiędzy rodzajami ćwiczeń oraz ich zastosowaniem w zależności od stanu pacjenta.