Asystując praworęcznemu operatorowi, druga asysta układa narzędzia do planowanego zabiegu od strony
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, że druga asysta układa narzędzia od prawej do lewej, według kolejności używania przez operatora, jest poprawna z kilku powodów. W praktyce zabiegów chirurgicznych, praworęczni operatorzy często mają preferencje dotyczące układu narzędzi, który umożliwia im swobodne sięganie po nie bez zbędnych ruchów. Ułożenie narzędzi w kolejności użycia, zaczynając od prawej, pozwala na płynne i efektywne prowadzenie zabiegu. Ponadto, stosowanie tego rodzaju organizacji przestrzeni roboczej jest zgodne z zasadami ergonomicznymi, które minimalizują ryzyko zmęczenia operatora oraz poprawiają efektywność wykonywanych czynności. Dobre praktyki w chirurgii sugerują również, aby asystenci planowali układ narzędzi w sposób, który wspiera naturalny ruch ręki operatora, co zwiększa bezpieczeństwo i komfort pracy. Na przykład, w przypadku operacji laparoskopowych, szybki dostęp do kluczowych narzędzi, takich jak kleszcze czy nożyczki, jest krytyczny dla zachowania płynności operacji.
Wybór odpowiedzi, że narzędzia układa się od lewej do prawej, a także według częstotliwości użycia, jest błędny i może prowadzić do poważnych komplikacji w trakcie zabiegu. W chirurgii, zwłaszcza gdy operatorem jest osoba praworęczna, naturalnym jest, że preferuje ona narzędzia po prawej stronie. Ułożenie od lewej do prawej narzędzi, które są rzadziej używane, może prowadzić do wydłużenia czasu zabiegu oraz do wzrostu ryzyka błędów. Takie podejście nie uwzględnia również ergonomii środowiska pracy, co jest kluczowe dla komfortu operatora i jakości wykonywanych czynności. Układ narzędzi powinien być tak zaplanowany, aby minimalizować niepotrzebne ruchy, co jest standardem w praktykach chirurgicznych. Ponadto, kategoryzowanie narzędzi według częstotliwości użycia zamiast ich kolejności najpierw, może prowadzić do sytuacji, w której kluczowe narzędzia będą mniej dostępne, gdy będą najbardziej potrzebne. Ta nieefektywność to typowy błąd w myśleniu, który może wynikać z niezrozumienia procesu pracy w sali operacyjnej oraz znaczenia płynnej współpracy między operatorem a asystentem. W efekcie, brak właściwego układu narzędzi może wpływać na wynik operacji oraz na bezpieczeństwo pacjenta.