Recepta jest dokumentem, który lekarz wystawia pacjentowi w celu zlecenia wydania leku w aptece. W przypadku antybiotyków, które są lekami stosowanymi w leczeniu infekcji bakteryjnych, przepisywanie ich wymaga szczególnej uwagi, gdyż nieprawidłowe stosowanie może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych, takich jak oporność na antybiotyki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, recepta musi zawierać niezbędne informacje, takie jak dane pacjenta, nazwa leku, dawkowanie oraz czas trwania terapii. Dodatkowo, lekarz jest zobowiązany do dokładnej oceny stanu zdrowia pacjenta przed wystawieniem recepty, co powinno obejmować wywiad medyczny oraz ewentualne wykonanie badań diagnostycznych. Przykładem zastosowania recepty może być pacjent z zapaleniem płuc, któremu lekarz przepisuje amoksycylinę na podstawie rozpoznania oraz wyników badań. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dotyczących wypisywania recept na leki, które są objęte szczególnymi regulacjami, jak np. leki psychotropowe czy opioidy, co ma na celu ochronę zdrowia publicznego.
Zlecenie, opinia i skierowanie nie są typami dokumentów, które stanowią podstawę do wypisania recepty na antybiotyk. Zlecenie jest dokumentem wewnętrznym, który lekarz stosuje w ramach swojej praktyki, ale nie służy do zlecania pacjentowi leku w aptece. Jego głównym celem jest organizacja pracy w gabinecie lekarskim lub przygotowanie odpowiednich badań. Opinia medyczna odnosi się do oceny stanu zdrowia pacjenta oraz rekomendacji co do dalszego postępowania, jednak nie ma charakteru prawnego, który umożliwiałby wypisanie leku. Skierowanie natomiast jest dokumentem, który lekarz wystawia, aby pacjent mógł zostać zbadany przez specjalistę. W przypadku antybiotyków, lekarz nie może podjąć decyzji o leczeniu jedynie na podstawie skierowania czy opinii, gdyż kluczowym elementem jest bezpośrednia ocena stanu zdrowia pacjenta oraz diagnoza, co ma miejsce przy wystawianiu recepty. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby uniknąć błędów w dokumentacji medycznej, które mogą prowadzić do nieprawidłowego leczenia oraz narażenia pacjenta na dodatkowe problemy zdrowotne.