Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy

Igła Luera, choć stosowana w stomatologii, nie jest przeznaczona do wypełniania kanałów korzeniowych pastą endodontyczną, a jej zastosowanie w tym kontekście może prowadzić do błędów w procedurze. Igły te są najczęściej używane do podawania znieczulenia lub wstrzykiwania płynów, co nie ma związku z precyzyjnym wypełnianiem kanałów. Z kolei igła Millera, często używana w chirurgii stomatologicznej, nie jest przystosowana do aplikacji materiałów endodontycznych. Jej kształt i funkcja nie odpowiadają wymaganiom związanym z wypełnieniem kanałów, gdzie kluczowa jest kontrola nad ilością i kierunkiem wprowadzanej pasty. Igła KD-Fine również nie jest optymalna do tego celu, jest to igła, która służy do innych zastosowań, takich jak pobieranie próbek czy wykonywanie zastrzyków. Wybór niewłaściwej igły może prowadzić do niekompletnego wypełnienia kanału, co może skutkować infekcją, bólem oraz koniecznością powtórzenia leczenia. W praktyce, stosując niewłaściwe narzędzie, dentysta może nie tylko narazić pacjenta na dodatkowy dyskomfort, ale także wpłynąć na ogólną efektywność leczenia endodontycznego. Kluczowe jest, aby stosować odpowiednie narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, co jest fundamentem efektywnej i bezpiecznej praktyki stomatologicznej.