Wykonując wyciski dwufazowe, stosuje się masy silikonowe, które są preferowane ze względu na ich doskonałe właściwości odwzorowujące oraz stabilność wymiarową. Masę silikonową charakteryzuje wysoka elastyczność, co umożliwia łatwe usunięcie wycisku z jamy ustnej pacjenta bez ryzyka uszkodzenia detali. Wyciski dwufazowe polegają na zastosowaniu dwóch różnych mas: pierwszej, o niższej lepkości, która wypełnia wszystkie zagłębienia, oraz drugiej, o wyższej lepkości, która utrzymuje kształt wycisku. Dzięki temu uzyskuje się wysoką precyzję odwzorowania struktur anatomicznych. Przykładem zastosowania mas silikonowych w praktyce są wyciski pod protezy stomatologiczne, gdzie dokładność odwzorowania jest kluczowa dla komfortu pacjenta oraz jakości finalnego produktu. Normy ISO dotyczące materiałów stomatologicznych podkreślają znaczenie wyboru odpowiednich mas w kontekście ich biokompatybilności i bezpieczeństwa stosowania w jamie ustnej.
Masy gipsowe, alginatowe oraz agarowe, mimo że są stosowane w stomatologii, nie są odpowiednie do wycisków dwufazowych. Masy gipsowe, znane ze swojej sztywności i niskiej elastyczności, nie są w stanie odwzorować drobnych detali, co czyni je niewłaściwym wyborem w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania struktur anatomicznych. Ponadto, gips nie zapewnia stabilności wymiarowej po utwardzeniu, co jest kluczowe w procesie tworzenia protez. Masy alginatowe, chociaż łatwe w użyciu i stosunkowo tanie, charakteryzują się ograniczoną stabilnością wymiarową oraz podatnością na deformacje po czasie, co ogranicza ich zastosowanie do prostszych wycisków. Wyciski wykonane z alginatu nie nadają się do skomplikowanych przypadków, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. Z kolei agar, będący masą termoplastyczną, wymaga złożonego procesu przygotowania i jest bardziej skomplikowany w obsłudze. Masa agarowa może być używana w niektórych specyficznych sytuacjach, ale nie jest standardowym materiałem dla wycisków dwufazowych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi materiałami pozwala na uniknięcie typowych błędów przy ich wyborze oraz na osiągnięcie optymalnych wyników w praktyce stomatologicznej.