Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kategorie: Materiały stomatologiczne Asystowanie przy zabiegach
Jaki cement jest używany w endodoncji do tymczasowego wypełnienia kanału?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wodorotlenkowo-wapniowy cement jest szeroko stosowany w endodoncji jako materiał do wypełnienia czasowego kanału korzeniowego. Jego główną zaletą jest zdolność do stymulacji procesów regeneracyjnych oraz przyspieszania gojenia tkanek. Wodorotlenek wapnia wykazuje działanie przeciwbakteryjne oraz alkalizujące, co sprzyja redukcji liczby bakterii w miejscu infekcji. Stosowanie tego materiału w praktyce klinicznej ma na celu nie tylko zapobieganie ponownemu zakażeniu, ale również ułatwienie przyszłych procedur endodontycznych, takich jak wypełnianie kanałów korzeniowych stałymi materiałami. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi American Association of Endodontists, wodorotlenkowo-wapniowe cements są preferowanym rozwiązaniem w przypadkach, gdzie istnieje potrzeba długoterminowego wypełnienia tymczasowego, ze względu na ich korzystne właściwości biologiczne i mechaniczne. Dodatkowo, ich łatwość w aplikacji oraz dobra rozpuszczalność w wodzie sprawiają, że są one łatwe do usunięcia w trakcie kolejnych etapów leczenia.
Cementy glassjonomerowe, fosforanowe i cynkowo-siarczanowe, choć mają swoje zastosowania w stomatologii, nie są optymalnym wyborem do wypełnienia czasowego kanału w endodoncji. Cementy glassjonomerowe, ze względu na ich właściwości adhezyjne i uwalnianie fluoru, są często stosowane w uzupełnieniach stomatologicznych, ale ich charakterystyka nie zapewnia odpowiednich warunków dla stymulacji gojenia tkanek w endodoncji. Oferują one ograniczoną odporność na działanie płynów ustrojowych, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowania w kontekście wypełnień tymczasowych, gdzie wymagana jest lepsza bariera przed bakteriami. Cementy fosforanowe z kolei, mimo że mają dobrą wytrzymałość, są nieco sztywne i mogą podrażniać miazgę zęba, co jest niepożądane w przypadku leczenia endodontycznego. Ponadto, ich trudność w usunięciu w późniejszych etapach leczenia może prowadzić do komplikacji. Z kolei cementy cynkowo-siarczanowe, chociaż kiedyś popularne, są obecnie uznawane za mniej korzystne ze względu na ich właściwości biomechaniczne oraz potencjalną toksyczność dla tkanek. W świetle współczesnych standardów i praktyk endodontycznych, wodorotlenkowo-wapniowy cement pozostaje najlepszym wyborem do tymczasowego wypełnienia kanałów, co podkreśla jego swoje unikalne właściwości i skuteczność w terapii endodontycznej.