Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy

Wybór chwytów innych niż trójpalcowy może prowadzić do nieefektywnego rozwoju umiejętności manualnych dzieci w II klasie ruchu. Chwyt piórowy zmodyfikowany, mimo że może wydawać się wygodny, nie sprzyja stabilności i kontroli, a jego użycie prowadzi do utrudnienia w precyzyjnym posługiwaniu się narzędziem pisarskim. Tego typu chwyt często skutkuje nadmiernym napięciem mięśni, co może prowadzić do problemów z koordynacją. Z kolei chwyt dłoniowy, choć czasami stosowany przez młodsze dzieci, jest mało precyzyjny i ogranicza ruchomość palców, co jest istotne w kontekście nauki pisania. Dzieci, które korzystają z chwytu dłoniowego, mogą również napotykać trudności w rozwijaniu umiejętności graficznych, ponieważ ruchy ręki są mniej kontrolowane, co wpływa na jakość rysunków czy liter. Wprowadzenie chwytu dwupalcowego, choć może wydawać się naturalnym etapem, również nie jest zalecane w tej klasie ruchu, ponieważ prowadzi do zahamowania rozwoju koordynacji oraz precyzyjnych ruchów palców. W praktyce, stosowanie nieprawidłowych chwytów może prowadzić do długoterminowych problemów z pisaniem i rysowaniem, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie edukacji i rozwoju dziecka, dlatego kluczowe jest, aby dzieci były skutecznie kierowane ku chwytowi trójpalcowemu.