Podczas ataku padaczki kluczowe jest zabezpieczenie pacjenta przed ewentualnymi urazami, a szczególnie ochrona głowy. W trakcie drgawek pacjent może przypadkowo uderzyć głową o twardą powierzchnię, co może prowadzić do poważnych obrażeń. Dlatego osoba udzielająca pomocy powinna działać szybko i skutecznie, aby zminimalizować ryzyko urazu. Przykładowo, można użyć poduszki, kurtki lub innego miękkiego przedmiotu, aby podłożyć pod głowę pacjenta. Ważne jest, aby podczas ataku nie próbować unieruchamiać drgającego pacjenta ani wkładać mu niczego między zęby, co mogłoby spowodować uszkodzenie uzębienia lub drogi oddechowej. Dobre praktyki w zakresie pierwszej pomocy w takich sytuacjach obejmują również monitorowanie stanu pacjenta po zakończeniu ataku, zapewniając mu komfort i bezpieczeństwo, a także wezwanie pomocy medycznej, jeśli atak trwa dłużej niż kilka minut lub występują inne poważne objawy. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się epilepsją, bezpieczeństwo pacjenta podczas napadu jest najważniejsze.
Wkładanie twardych przedmiotów między zęby pacjenta podczas ataku padaczki jest jedną z najczęstszych praktyk, które należy unikać. Taki czyn nie tylko jest nieefektywny, ale może również prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Twarde przedmioty mogą uszkodzić zęby, a także doprowadzić do urazów jamy ustnej. W rzeczywistości, włożenie czegokolwiek do ust pacjenta w trakcie drgawek może prowadzić do zadławienia lub zablokowania dróg oddechowych. Ponadto, pozycja Trendelenburga, polegająca na uniesieniu nóg pacjenta, nie jest zalecana w przypadku ataków padaczki. Tego rodzaju pozycja może prowadzić do zwiększenia ciśnienia w głowie, co jest szczególnie niebezpieczne dla osób z problemami neurologicznymi. Dobrą praktyką jest ułożenie pacjenta na boku, co pozwala na swobodne oddychanie i zmniejsza ryzyko aspiracji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, aby skutecznie pomagać osobom z padaczką. W sytuacjach zagrożenia zdrowia, kluczowe jest, aby wiedza o właściwych interwencjach była powszechnie znana i stosowana. Bezpieczeństwo pacjenta powinno być zawsze na pierwszym miejscu, a stosowanie niepoprawnych metod może prowadzić do pogorszenia jego stanu zdrowia.