Erozja to proces, w którym szkliwo zębów ulega uszkodzeniu na skutek działania kwasów, które mogą pochodzić z diety (np. kwasowe napoje, owoce) lub z refluksu żołądkowego. W przeciwieństwie do próchnicy, która jest związana z działaniem bakterii, erozja jest wynikiem chemicznych reakcji, które prowadzą do demineralizacji zębów. Erozję można zminimalizować, stosując odpowiednią higienę jamy ustnej oraz ograniczając spożycie kwasów. W praktyce, dentysta może zalecić stosowanie past do zębów z fluorem, które wspomagają remineralizację szkliwa. Wiedza na temat erozji jest kluczowa w profilaktyce dentystycznej, ponieważ jej skutki mogą prowadzić do nadwrażliwości, estetycznych problemów z uzębieniem oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia próchnicy. Często zaleca się także korzystanie z metod powstrzymujących erozję, takich jak picie wody po spożyciu kwasów oraz unikanie szczotkowania zębów bezpośrednio po posiłkach bogatych w kwasy.
Atrycja, abrazja i resorpcja to terminy odnoszące się do różnych procesów uszkadzających zęby, które są mylone z erozją. Atrycja to naturalny proces ścierania się zębów, który zachodzi w wyniku kontaktu zębów podczas żucia, prowadząc do stopniowego wygładzania powierzchni zębów. To zjawisko jest normalne i nie prowadzi do powstawania ubytków w wyniku działania kwasów. Z kolei abrazja to proces mechanicznego ścierania szkliwa, często spowodowany niewłaściwą techniką szczotkowania lub używaniem twardych szczoteczek. Niewłaściwe nawyki higieniczne mogą prowadzić do odsłonięcia zębiny i zwiększenia wrażliwości zębów, ale nie są one wynikiem działania kwasów. Resorpcja odnosi się do procesu, w którym tkanka zęba (najczęściej korzenia) ulega rozkładowi, co może być wynikiem chorób przyzębia lub innych patologii, a nie wpływu kwasów na szkliwo. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe w praktyce stomatologicznej, aby właściwie ocenić stan zdrowia jamy ustnej i wdrożyć odpowiednie metody leczenia oraz profilaktyki. Często dochodzi do mylnej interpretacji objawów uszkodzenia zębów, co prowadzi do błędnych diagnoz i leczenia. Stąd ważne jest, aby zarówno pacjenci, jak i profesjonaliści mieli jasność co do przyczyn ubytków i skutków każdego z wymienionych procesów.