Rehabilitacja układu stomatognatycznego to proces, który ma na celu przywrócenie lub poprawienie funkcji żucia, mowy oraz estetyki w obrębie jamy ustnej. Wykonywanie i zastosowanie uzupełnień protetycznych jest kluczowym elementem tego procesu, ponieważ pozwala na odbudowę zębów, które zostały utracone na skutek urazów, chorób czy procesów degeneracyjnych. Uzupełnienia protetyczne mogą przyjmować różne formy, takie jak korony, mosty, protezy stałe czy ruchome, które są dostosowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Standardy w stomatologii protetycznej wymagają, aby wszystkie rozwiązania były zgodne z zasadami biomechaniki oraz estetyki, co w praktyce oznacza, że protetyk musi dokładnie ocenić funkcje zgryzowe oraz wygląd estetyczny pacjenta, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty. Przykładowo, pacjenci z brakami zębowymi mogą korzystać z mostów, które nie tylko przywracają funkcję żucia, ale także poprawiają estetykę uśmiechu, co wpływa na samopoczucie i jakość życia. Właściwe planowanie oraz skuteczna rehabilitacja są istotne dla długotrwałego sukcesu leczenia i powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów.
Usuwanie złogów nazębnych, leczenie kanałowe czy stosowanie związków fluoru to istotne procedury stomatologiczne, jednak nie są to działania zaliczane do rehabilitacji układu stomatognatycznego w sensie jego kompleksowego przywracania. Usuwanie złogów nazębnych jest ważnym elementem higieny oralnej, które zapobiega powstawaniu chorób przyzębia oraz próchnicy, ale nie ma na celu bezpośredniego przywrócenia funkcji zgryzowych ani estetyki jamy ustnej. Podobnie, leczenie kanałowe zębów z próchnicą głęboką jest procedurą ratującą zęby, ale skupia się głównie na eliminacji infekcji wewnętrznej i nie ma na celu odbudowy braków w uzębieniu. Stosowanie profesjonalnych związków fluoru ma na celu wzmocnienie szkliwa i zapobieganie próchnicy, lecz nie odnosi się do problemów z brakami zębowymi ani nie poprawia estetyki. Najczęściej popełnianym błędem w rozumieniu rehabilitacji stomatognatycznej jest mylenie jej z jednostkowymi zabiegami, które są raczej profilaktyczne lub lecznicze, a nie kompleksowe w podejściu do jakości funkcji i estetyki układu stomatognatycznego. Kluczowe jest spojrzenie na uzębienie jako na całość, gdzie rehabilitacja wymaga zastosowania odpowiednich uzupełnień protetycznych w celu przywrócenia funkcji żucia oraz poprawy estetyki.