Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kategorie: Materiały stomatologiczne Asystowanie przy zabiegach
System Aplicap umożliwia bezpośrednie wprowadzenie cementu z małego pojemnika do ubytku
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'glass-jonomerowego' jest poprawna, ponieważ cementy glass-jonomerowe charakteryzują się wyjątkową zdolnością do wiązania z tkankami zęba oraz ich właściwościami estetycznymi. Dzięki swojej unikalnej formule chemicznej, cementy te są w stanie uwalniać i absorbować jony wapnia oraz fluoru, co sprzyja remineralizacji tkanek zębowych oraz ochronie przed próchnicą. W praktyce, stosowanie cementu glass-jonomerowego w systemie Aplicap pozwala na bezpośrednie wprowadzenie materiału do ubytku, co znacznie przyspiesza proces leczenia i zwiększa wygodę pacjenta. Cementy te są szczególnie przydatne w przypadku ubytków w obszarach, które wymagają wysokiej estetyki, jak zęby przednie. Rekomenduje się ich użycie w leczeniu ubytków o małej i średniej wielkości oraz w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem próchnicy. Warto dodać, że standardy kliniczne dotyczące stosowania cementów glass-jonomerowych podkreślają ich bezpieczeństwo i skuteczność w długoterminowym leczeniu stomatologicznym.
Odpowiedzi krzemowo-fosforanowego, cynkowo-siarczanowego oraz wodorotlenkowo-wapniowego są niepoprawne, ponieważ każdy z tych cementów ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które nie odpowiadają wymaganiom opisanym w pytaniu. Cementy krzemowo-fosforanowe, chociaż mają dobre właściwości estetyczne i są używane do wypełnień estetycznych, wymagają skomplikowanego procesu przygotowania i aplikacji, co może być problematyczne w kontekście systemu Aplicap. Z kolei cementy cynkowo-siarczanowe są głównie stosowane jako materiały podkładowe, a ich właściwości mechaniczne i odporność na działanie czynników zewnętrznych nie są wystarczające dla długoterminowego wypełnienia ubytku. Natomiast wodorotlenkowo-wapniowe materiały mają na celu przede wszystkim stymulować reakcje tkanek zęba oraz remineralizację, a nie pełnienie funkcji wypełnienia ubytków. Takie błędne zrozumienie właściwości materiałów stomatologicznych może prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów, co w efekcie może obniżyć jakość leczenia i zwiększyć ryzyko powikłań. Dla skuteczności leczenia istotne jest zrozumienie specyfiki każdego z materiałów oraz ich rzeczywistych zastosowań w praktyce stomatologicznej.