Kwalifikacja: ELM.01 - Montaż, uruchamianie i obsługiwanie układów automatyki przemysłowej

W kontekście projektowania systemów sterowania, zasady blokady sygnałów wyjściowych i blokady programowej sygnałów wejściowych są często źle interpretowane. Blokada sygnałów wyjściowych oznacza, że urządzenia wykonawcze przestają otrzymywać sygnały sterujące, co oczywiście może doprowadzić do zatrzymania systemu. Jednakże, nie jest to optymalna metoda, ponieważ nie każde urządzenie reaguje przewidywalnie na brak sygnału. Na przykład, niektóre siłowniki mogą pozostać w swoim ostatnim położeniu, co w sytuacjach awaryjnych nie jest pożądane. Blokada programowa sygnałów wejściowych z kolei koncentruje się na ignorowaniu danych wchodzących do sterownika. Choć może to być przydatne w przypadku uszkodzonych czujników, to jednak nie jest to efektywna metoda wyłączania systemu, gdyż nie zapewnia natychmiastowego zatrzymania jego działania. Zasady prądu roboczego polegają na podawaniu stanu 1 na wejście sterownika, co zakłada, że urządzenie pracuje tylko wtedy, gdy jest zasilane. Takie podejście jest mniej bezpieczne w sytuacjach awaryjnych, ponieważ wymaga aktywnej interwencji i nie działa w przypadku utraty zasilania. Często spotykanym błędem myślowym jest założenie, że brak działania sygnałów wyjściowych lub programowych wystarczy do wyłączenia systemu. W rzeczywistości, w sytuacjach awaryjnych, wyłączenie zasilania przez wprowadzenie stanu 0 jest najbardziej niezawodnym i bezpiecznym rozwiązaniem, co potwierdzają standardy branżowe. Dlatego zasady przerwy roboczej są preferowane w projektowaniu systemów sterowania.