Kwalifikacja: MOT.01 - Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych

Spawanie metodami MIG i TIG jest powszechnie stosowane w wielu branżach, ale nie zawsze są one właściwe do wszystkich zastosowań. Kiedy mówimy o ocynkowanych elementach nadwozi samochodowych, spawanie MIG, czyli Metal Inert Gas, oraz TIG, Tungsten Inert Gas, mają swoje ograniczenia. Obie metody polegają na wysokotemperaturowym topieniu metalu bazowego, co może uszkodzić powłoki ochronne, takie jak cynkowe, co prowadzi do utraty ich właściwości antykorozyjnych. Spawanie MIG, choć szybsze i bardziej wydajne dla materiałów niepokrytych powłokami, generuje ciepło, które jest trudne do kontrolowania w kontekście cienkich blach nadwozi. Spawanie TIG, które jest bardziej precyzyjne i daje lepszą kontrolę nad procesem, wymaga jednak dużego zaangażowania manualnego i nie jest optymalne w masowej produkcji czy naprawach blach samochodowych. Z kolei lutowanie, choć jest przydatne do łączenia materiałów o różnej temperaturze topnienia i zapewnia dobrą kontrolę termiczną, nie jest wystarczająco mocne do utrzymania struktury nadwozia, które musi wytrzymać znaczne obciążenia mechaniczne. Zrozumienie tych subtelności pozwala na dokonanie właściwego wyboru metody łączenia w zależności od specyfiki materiału i wymagań aplikacji. Takie podejście jest kluczowe w profesjonalnym warsztacie, gdzie każdy błąd może prowadzić do poważnych konsekwencji dla trwałości i bezpieczeństwa pojazdu.