Kwalifikacja: MOT.01 - Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych

Często mylnie uważa się, że twardość materiału jest najważniejsza dla ochrony blach przed korozją, ale to błędne podejście. Twardość oznacza odporność na zarysowania i penetrację, co w przypadku powłok ochronnych może prowadzić do kruszenia się i pęknięć, gdy materiał jest narażony na zmiany temperatury czy wibracje. Dlatego twardość nie jest priorytetowym wymogiem dla tych zastosowań. Podobnie, sztywność, która odnosi się do zdolności materiału do zachowania kształtu pod wpływem sił, może prowadzić do mikrouszkodzeń na powierzchni powłoki, otwierając drogę dla czynników korozyjnych. W praktyce, zbyt sztywne materiały szybko tracą swoje właściwości ochronne. Rozciągliwość jako właściwość ma podobny problem – choć może być użyteczna w innych kontekstach, nie jest kluczowa w ochronie przed korozją blach, ponieważ nie odzwierciedla zdolności powłoki do dostosowywania się do zmian strukturalnych materiału podstawowego. Typowym błędem jest przekonanie, że im bardziej materiał jest rozciągliwy, tym lepiej chroni blachę, co nie jest prawdą. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepsze efekty przynosi połączenie elastyczności z odpowiednią przyczepnością do powierzchni, co gwarantuje długotrwałą ochronę blachy przed korozją.