Kwalifikacja: MOT.01 - Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych

Zdecydowanie warto poświęcić chwilę i przeanalizować charakterystykę uszkodzeń powstałych w wyniku różnych rodzajów zderzeń. W przypadku bocznych uderzeń – zarówno lewostronnych, jak i prawostronnych – zniszczenia są zwykle skoncentrowane wyłącznie po jednej stronie auta. Typowe są tam wgniecenia drzwi, słupków lub progów, często z wyraźnym brakiem symetrii na przodzie czy tyle pojazdu. Szczerze mówiąc, często podczas szkolenia spotykam się z myleniem tych przypadków, zwłaszcza gdy na zdjęciu widoczne są poważne zniszczenia i trudno na pierwszy rzut oka ocenić ich źródło. Z kolei czołowe zderzenie lewostronne charakteryzuje się wyraźnym przesunięciem uszkodzeń w stronę lewej części przedniego pasa, przy czym prawa strona pozostaje względnie mniej naruszona – to klasyka przy zderzeniach np. z innym pojazdem na łuku drogi lub przy częściowym najechaniu na przeszkodę. Typowym błędem jest nieuwzględnienie faktu, że przy centralnym czołowym uderzeniu cały front auta absorbuje energię w sposób maksymalnie równomierny i oba reflektory czy maska są praktycznie równie uszkodzone. To właśnie symetria zniszczeń na przedzie oraz brak wyraźnego przesunięcia na lewą lub prawą stronę odróżnia ten przypadek od bocznych lub czołowo-lewostronnych kolizji. Moim zdaniem, często wynika to z braku doświadczenia w analizie zdjęć powypadkowych oraz zbyt pochopnego skupienia się na szczegółach, bez spojrzenia na całościowy obraz uszkodzeń. Dobrze jest zawsze pamiętać o podstawowych zasadach identyfikacji kierunku działania sił – to bardzo pomaga w praktyce i pozwala uniknąć takich nieporozumień.