Kwalifikacja: MOT.01 - Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych

Substancje kauczukowe, bitumiczne czy akrylowe nie są zalecane do stosowania jako główny środek antykorozyjny wewnętrznych elementów profili nadwozia. Kauczuk, choć elastyczny i odporny na niektóre chemikalia, nie zapewnia wystarczającej ochrony przed wilgocią, mając zastosowanie głównie jako materiał izolacyjny lub uszczelniający, a nie antykorozyjny. Bitumiczne powłoki, chociaż stosowane w przemyśle motoryzacyjnym, służą raczej do tłumienia dźwięków niż do ochrony przed korozją. Ich gęstość sprawia, że nie są praktyczne do aplikacji w zamkniętych i trudno dostępnych profilach nadwozia, gdzie jest wymagane precyzyjne pokrycie powierzchni. Substancje akrylowe, z kolei, są bardziej znane z zastosowań w lakierowaniu i zabezpieczaniu powierzchni zewnętrznych, które mają być estetyczne i odporne na promieniowanie UV, a nie do ochrony wewnętrznych metalowych struktur przed rdzą. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że każda substancja ochronna nadaje się do wszelkich zastosowań ochronnych, co jest nieprawidłowe. Technologia ochrony antykorozyjnej wymaga precyzyjnego doboru materiału do specyficznych warunków eksploatacyjnych i lokalizacji aplikacji. Profesjonalne standardy, takie jak ISO 12944, kładą nacisk na stosowanie wyspecjalizowanych materiałów do ochrony wewnętrznych elementów pojazdów przed korozją. Dlatego w przypadku wewnętrznych elementów profili nadwozia najlepszym wyborem są właśnie substancje woskowe, które ze względu na swoje właściwości hydrofobowe i łatwość aplikacji najlepiej spełniają swoją rolę.