Kwalifikacja: MOT.01 - Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych

W analizie takich uszkodzeń karoserii pojazdów łatwo popełnić błąd, myląc wyrwanie z innymi rodzajami uszkodzeń, zwłaszcza jeśli nie ma się dużego doświadczenia praktycznego. Korozja to długotrwały proces chemiczny, prowadzący do stopniowego ubytku materiału, pojawiania się dziur, przebarwień i osłabienia konstrukcji, ale rzadko – praktycznie nigdy – nie daje efektu nagłego oderwania fragmentu blachy na skutek gwałtownej siły. Pęknięcie natomiast, choć może skutkować pojawieniem się linii złamania, zwykle przebiega w sposób prosty lub lekko falisty, często bez dużych deformacji sąsiednich fragmentów – to raczej subtelny efekt zmęczenia materiału lub przekroczenia granicy wytrzymałości w jednym miejscu, a nie totalna destrukcja otaczającej struktury. Co do sprasowania, to typowe są tu wyraźne ślady zgniotu, równomierne odkształcenia i zgniecenia, jakby element został „wciśnięty” pod wpływem rozległego, a nie punktowego nacisku. Ludzie mylą często te pojęcia, bo widząc duże uszkodzenie, automatycznie kojarzą je z pęknięciem lub korozją, a nie patrzą na charakterystyczne cechy wyrwania: poszarpane krawędzie, brak części materiału, ślady gwałtownej siły. Moim zdaniem, kluczowe jest tu rozpoznanie, że uszkodzenie powstało nagle, na skutek działania dużej energii w krótkim czasie – co jest typowe właśnie dla wyrwania, a nie dla żadnego z pozostałych typów uszkodzeń. Zwracajmy na to uwagę przy ocenie szkód komunikacyjnych, bo tylko poprawna diagnoza pozwala dobrać właściwą metodę naprawy – zgodnie z branżowymi standardami i zasadami bezpieczeństwa.