Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Wiele osób zakłada, że im większa zakładka, tym lepsze i mocniejsze będzie złącze lutowane. Jednak to nie do końca tak działa – w lutowaniu liczy się nie tylko powierzchnia styku, ale też optymalne wykorzystanie materiałów i właściwości złącza. Jeżeli przyjmiemy długość zakładki większą niż 3-5 krotności grubości cieńszego elementu, np. 5-9 mm, 5-15 mm czy nawet 6-10 mm, to niestety nie trafiamy w wymagania norm oraz dobre praktyki branżowe. Zbyt duża zakładka prowadzi do niepotrzebnego zużycia lutu i materiału, a czasem wręcz utrudnia równomierne nagrzanie i rozprowadzenie spoiwa, szczególnie przy cienkich blachach. To potrafi spowodować miejscowe przegrzanie lub nawet odkształcenia. Częstym błędem jest także sugerowanie się grubością grubszej blachy lub próbą stosowania szerokich zakładek „na zapas”. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście daje złudne poczucie solidności, ale w praktyce nie poprawia trwałości połączenia, za to komplikacje w technologii są już realne. Warto też mieć świadomość, że w instrukcjach i podręcznikach zalecenia są oparte na testach wytrzymałościowych – w przypadku tego typu połączeń wyraźnie podkreślają, aby zawsze liczyć zakładkę od cieńszego materiału i nie przekraczać zalecanych wartości. Natomiast przy za małej zakładce, np. poniżej 3 mm, złącze często nie osiąga wymaganej wytrzymałości, ale to akurat nie był wybór wśród podanych opcji. Dlatego opieranie się na dokładnych zaleceniach normowych to nie tylko teoria, ale zwyczajnie praktyczna konieczność, żeby uniknąć problemów przy eksploatacji złącza.