Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Często pojawia się przekonanie, że wystarczy użyć zwykłej farby wierzchniej do metalu lub nawet innych specjalistycznych powłok, by skutecznie zabezpieczyć blachę stalową czarną przed korozją, ale to dość poważne uproszczenie i prowadzi do błędnych praktyk. Farby wierzchniego krycia do metalu najczęściej pełnią rolę dekoracyjną i ochronną przed czynnikami atmosferycznymi, ale nie mają tych właściwości gruntujących i pasywujących, jakie są niezbędne przy stali surowej. W praktyce taka warstwa szybko może się złuszczyć, a pod nią zacznie rozwijać się korozja, bo nie ma odpowiedniej przyczepności do surowej stali. Jeśli chodzi o farby chlorokauczukowe do wyrobów żeliwnych, one są projektowane pod kątem zupełnie innego podłoża – żeliwo ma inną strukturę i reakcję na wilgoć niż stal czarna. Stosowanie takiej farby na blasze stalowej nie zapewni optymalnej ochrony i w zasadzie mija się z celem, bo skład chemiczny i właściwości adhezyjne nie są dostosowane do tego typu podłoża. Podobnie jest z farbami akrylokauczukowymi na powierzchnie ocynkowane – tutaj chodzi o powłoki, które mają przylegać do ocynku, a nie do surowej stali. Równie często popełnianym błędem jest wiara, że każdy rodzaj farby do metalu wystarczy, by chronić stal, niezależnie od jej stanu czy rodzaju powierzchni. W rzeczywistości, zgodnie z normami PN-EN ISO 12944, systemy ochrony muszą być dobrane do konkretnych warunków eksploatacji i typu podłoża. Brak podkładu prowadzi do szybkiego rozwoju ognisk korozyjnych i w efekcie cała powłoka traci sens, bo nie zabezpiecza materiału bazowego, tylko maskuje problem na krótki czas. Z mojego doświadczenia wynika, że tylko konsekwentne stosowanie farb podkładowych do metalu na czystej stali daje powtarzalnie dobre efekty i jest zgodne z zasadami sztuki budowlanej oraz przemysłowej.