Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

W praktyce warsztatowej często spotyka się różne pomysły na wyznaczanie środka otworu przed wierceniem, ale nie wszystkie mają techniczne uzasadnienie. Szczypce mogą wydawać się przydatne, bo pomagają chwytać blachę albo np. trzymać elementy podczas montażu, ale absolutnie nie nadają się do zaznaczania miejsca wiercenia – nie zapewniają ani precyzji, ani stabilności, nie zostawiają żadnego widocznego śladu, który mógłby naprowadzić wiertło. Cyrkiel traserski to już narzędzie, które faktycznie służy do trasowania, ale jego główną rolą jest rysowanie okręgów albo łuków na powierzchni materiału. Moim zdaniem użycie cyrkla do samego wyznaczenia środka byłoby niewygodne i mało dokładne, szczególnie na śliskiej blachach – zostawia on zarysowania, ale nie ułatwia prowadzenia wiertła. Przykładem typowego błędu jest myślenie, że skoro cyrkiel pozwala znaleźć środek okręgu, to wystarczy do wywiercenia otworu – a w praktyce i tak potrzebujemy zagłębienia, które utrzyma wiertło w odpowiedniej pozycji. Pryzma traserska natomiast przydaje się do pozycjonowania prętów czy wałków podczas trasowania, ale jej zastosowanie przy arkuszach blachy jest raczej marginalne i raczej nie dotyczy samych otworów. W skrócie – najczęstszym błędem jest utożsamianie narzędzi traserskich czy montażowych z narzędziami do nakłuwania. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne przygotowanie do wiercenia polega na mechanicznym wyznaczeniu środka otworu, tak by wiertło nie ześlizgiwało się w trakcie pracy. To właśnie umożliwia punktak, który – zgodnie z dobrą praktyką warsztatową i wytycznymi branżowymi – stosuje się zawsze przed wierceniem w blachach przeznaczonych do nitowania czy innych precyzyjnych połączeń. Bez punktaka ryzyko błędów montażowych znacznie wzrasta.