Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Często spotykam się z przekonaniem, że do kształtowania zwoju gładkiego można użyć praktycznie każdego narzędzia blacharskiego, które zgina lub formuje blachę. To jeden z częstszych błędów w rozumieniu procesu. Dwuróg blacharski rzeczywiście świetnie sprawdza się przy zaginaniu i profilowaniu narożników blachy czy wykonywaniu rąbków stojących, ale jego konstrukcja nie pozwala na równomierne, precyzyjne zwijanie całej krawędzi w jednolity zwój – po prostu brakuje tu odpowiedniej kontroli kształtu na całej długości zwoju. Podobnie zaginało dachowe: niezastąpione przy szybkim podwijaniu prostych krawędzi na połaciach dachowych, ale przy zwijaniu na okrągło to narzędzie nie daje równego promienia i łatwo o pofalowanie materiału. Klepadło blacharskie natomiast jest najczęściej używane do wygładzania powierzchni, usuwania wgnieceń czy drobnych korekt, a nie do formowania bardziej złożonych kształtów jak zwój. Często można spotkać się z próbami zastąpienia zwijarki innymi narzędziami ze względu na brak odpowiedniego sprzętu pod ręką, ale to najkrótsza droga do powstawania nierównych i nieestetycznych zwojów, które trudno potem poprawić. W praktyce zawodowej, zgodnie z dobrymi praktykami i standardami branży dekarsko-blacharskiej, do uzyskania powtarzalnych, estetycznych zwojów zaleca się zawsze korzystanie ze zwijarki, która daje odpowiednią kontrolę nad materiałem i pozwala uzyskać powtarzalny efekt. Mylenie funkcji narzędzi to częsty problem u początkujących, ale w dłuższej perspektywie prowadzi do niepotrzebnych nerwów i strat materiału. Warto więc już od początku uczyć się rozróżniać narzędzia według ich rzeczywistego przeznaczenia i możliwości.