Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Wybór materiału do wykonania komina wentylacyjnego gazowego to nie jest błaha sprawa, bo od tego zależy nie tylko trwałość całej instalacji, ale też bezpieczeństwo użytkowników budynku. Często spotykam się z przekonaniem, że blacha miedziana jest uniwersalnie dobra, bo długo wytrzymuje i jest odporna chemicznie, ale w kontekście wentylacji gazowej to nie jest trafiony wybór – miedź pod wpływem kondensatów z gazu może szybko ulec korozji elektrochemicznej, a poza tym jest nieekonomiczna. Z kolei blachy aluminiowe wydają się na pierwszy rzut oka lekkie i odporne na korozję, ale w praktyce ich wytrzymałość mechaniczna oraz odporność na agresywne działanie kondensatów powstałych przy spalaniu gazu są zbyt niskie. Komin aluminiowy może się zdeformować lub rozszczelnić nawet po kilku sezonach. Bardzo popularnym i niestety często stosowanym rozwiązaniem w starszych budynkach była stal ocynkowana, która wydaje się odporna dzięki warstwie cynku, ale w kontakcie z kondensatem gazowym cynk szybko się utlenia, stal zaczyna rdzewieć, a cały komin może nawet po kilku latach wymagać wymiany. To typowy błąd wynikający z oszczędności lub niewiedzy. Kominy wentylacyjne gazowe muszą wytrzymać ciągły kontakt z wilgocią, zmiennymi temperaturami i substancjami kwaśnymi, więc wyłącznie stal odporna na korozję – czyli stal nierdzewna – zapewnia odpowiedni poziom bezpieczeństwa i trwałości. Tak stanowią normy, ale też zdrowy rozsądek – w końcu nie chodzi tylko o koszty, ale o bezpieczeństwo ludzi i bezawaryjność eksploatacji.