Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Temat wad spawalniczych jest bardzo szeroki i łatwo tu o pomyłkę, szczególnie jeśli ktoś dopiero zaczyna przygodę z techniką spawania. Wiele osób myli pęcherz podłużny z brakiem przetopu, bo oba te defekty występują w głębi spoiny, ale mają zupełnie inną genezę i skutki. Brak przetopu to sytuacja, gdy materiały spawane nie zostają w pełni połączone, co prowadzi do osłabienia konstrukcji na styku złącza, a na rysunku tego nie widać – tutaj mamy zamkniętą, podłużną nieciągłość wewnątrz metalu, charakterystyczną właśnie dla pęcherza. Z kolei wtrącenie żużla objawia się w spoinie jako nieregularne, często ostro zakończone obszary lub kreski, powstałe przez uwięzienie żużla w trakcie procesu – najczęściej na przekroju wygląda to jak nieregularne, niemetaliczne plamy, a nie gładka struktura gazowa. Pęknięcie podłużne można rozpoznać po tym, że jest to rzeczywista szczelina rozciągająca się w kierunku spoiny, otwarta i groźna dla wytrzymałości. Taki defekt świadczy o poważnych problemach technologicznych, jak zbyt szybkie stygnięcie lub niewłaściwe naprężenia. Pęcherz podłużny, w przeciwieństwie do wymienionych wyżej wad, powstaje przez uwięzienie gazu i ma raczej owalny, łagodny kształt. Typowym błędem jest ocenianie położenia i kształtu wady bez rozróżnienia na mechanizm jej powstawania – dlatego tak ważne jest, by na egzaminach i w praktyce zawodowej szczegółowo analizować rysunki oraz prześwity radiograficzne. Dobra znajomość standardów, takich jak PN-EN ISO 6520-1, pozwala uniknąć podstawowych pomyłek i rozpoznać, z czym faktycznie mamy do czynienia w danej sytuacji.