Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

Dość często spotyka się przekonanie, że niektóre etapy przy kryciu dachu blachą można zamieniać miejscami – i wtedy pojawiają się później techniczne kłopoty. Najczęstszy błąd to rozpoczynanie od montażu zabezpieczeń lub samych rur spustowych przed wykonaniem podstawowej konstrukcji pod blachę. Układanie blachy na nieprzygotowanym, niezaszalowanym dachu właściwie gwarantuje nieszczelności. Szalowanie deskami lub łatami musi być pierwsze, bo to podstawa. Bez tego nie ma gdzie zamocować blachy, a wszelkie próby obejścia tego etapu kończą się pogiętą blachą i przeciekami. Montaż rynien i rur spustowych przed położeniem blachy to kolejny ślepy zaułek – wtedy trudno dopasować rynny do końcowej linii dachu, a często trzeba je później poprawiać albo nawet demontować. Wykonywanie zabezpieczeń już na początku prac wydaje się logiczne z punktu widzenia bezpieczeństwa, ale w praktyce większość zabezpieczeń (np. przeciwśniegowe) montuje się dopiero po ułożeniu pokrycia, bo muszą być zamocowane do gotowej powierzchni dachu. Takie błędne kolejności wynikają często z pośpiechu, chęci "przyspieszenia" budowy albo braku doświadczenia. Branżowe standardy, np. Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, jasno określają, że najpierw robi się podkonstrukcję, potem pokrycie, następnie rynny i rury spustowe, a na końcu zabezpieczenia. Pominięcie tej logiki prowadzi do niepotrzebnych problemów podczas eksploatacji dachu – nieszczelności, odkształceń, a czasem nawet konieczności rozbiórki części prac. W praktyce trzymanie się właściwej kolejności to nie tylko tradycja, ale realna oszczędność czasu i pieniędzy, bo zmniejsza ryzyko błędów i poprawek. Moim zdaniem, warto zwracać szczególną uwagę na tę kolejność, bo to fundament dobrej roboty dekarskiej.