Kwalifikacja: MEC.01 - Wykonywanie i naprawa wyrobów z blachy i profili kształtowych

W przypadku wiader i innych pojemników wykonanych z blachy ocynkowanej zdarzają się różne pomysły na naprawę, ale nie wszystkie prowadzą do trwałego i szczelnego efektu. Najczęściej spotykaną pomyłką jest próba przynitowania łaty – wydaje się to szybkie, lecz w praktyce nity nie zapewniają pełnej szczelności, a każda nieszczelność to potencjalne miejsce korozji. Co więcej, nitowanie wymaga dodatkowego nawiercania otworów, co jeszcze bardziej uszkadza warstwę ocynkowaną i naraża pojemnik na rdzewienie. Zalutowanie samego ubytku cyną zwykle kończy się tym, że lut nie ma na czym się dobrze trzymać na tak dużym otworze – przy dziurze 1,5 cm to już nie jest pęknięcie czy mały odprysk, tylko poważniejszy ubytek materiału. Wtedy lut, zamiast szczelnie zamknąć dziurę, będzie się wykruszał albo puści po krótkim czasie. Przymocowanie łaty zgrzewarką wydaje się solidne, ale w realiach blachy ocynkowanej to zły pomysł – wysoka temperatura zgrzewania niszczy warstwę cynku wokół miejsca naprawy, co bardzo przyspiesza proces korozji i w efekcie pojemnik szybko przestaje nadawać się do użytku. Często podczas zgrzewania pojawia się też deformacja blachy i pogorszenie jej parametrów wytrzymałościowych. Część osób wierzy, że każda z tych metod jest tak samo dobra, bo „ważne, żeby zatkać dziurę”, ale z mojego doświadczenia wynika, że nieumiejętnie przeprowadzona naprawa tylko pogorszy sprawę. Najlepsi fachowcy zawsze zwracają uwagę na szczelność, trwałość oraz ochronę antykorozyjną – i właśnie dlatego lutowanie z łatą jest najlepszym wyborem. Pozostałe metody są po prostu mniej skuteczne i niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi.